چه‌ها بر ما گذشته؟
✍️ سروش صحت
راديوی تاكسی داشت اخبار المپيك را می گفت… «شين آه‌لام» شمشيرباز زن كره جنوبی وقتی در ثانيه آخر وقت اضافه به «بريتا ميدمن» از آلمان باخته اعتراض داشته كه ضربه حريف آلمانی بعد از پايان وقت وارد شده و او بازنده نيست و به همين علت بيشتر از ٢٠ دقيقه در حالی كه گريه می كرده روی زمين مسابقه نشسته و باعث به تعويق افتادن بقيه مسابقات شده است و اينكه «یی شيون» شناگر زن ١۶ ساله چينی در ۴٠٠ متر مختلط مدال طلا گرفته و ركورد قبلی اش را پنج ثانيه بهتر كرده و ۵٠ متر آخر مسابقه را حتی از «رايان لاكتی» شناگر مرد برنده طلا در همين ماده سريع‌تر شنا كرده است و تمام دنيا را متعجب كرده و عده او را به دوپينگ و عده‌یی ديگر او را به دستكاری ژنتيكی متهم كرده‌اند.
پسر جوانی كه جلوی تاكسی نشسته بود، گفت: «عجب حالی می كنند… آرزوم بود منم اونجا بودم.» راننده پير تاكسی چيزی نگفت. پسر جوان گفت: «خيلی به اونايی كه اونجان خوش می گذره» و از راننده پرسيد: «شما دلت نمی خواست الان المپيك بودی؟»
راننده گفت: «بودم.» پسر با تعجب به راننده نگاه كرد و پرسيد: «شما؟ بازی ها رو از نزديك ديدی؟»
راننده گفت: «تيم ملی بودم… مدالم گرفتم.»
پسر پرسيد: «شما كی هستين؟»
راننده گفت: «هيچی… شوخی كردم.»
زني كه عقب تاكسی نشسته بود، گفت: «كی می دونه كی چی بوده… چی كار كرده… چيا ديده… هيشكی.»
به راننده نگاه كردم.
چاق بود و فقط كناره‌های سرش مو داشت ولی با وجودی كه سن و سالی از او گذشته بود دست‌هایی ورزيده و قوی داشت…
