کنایه فرهیختگان به ماجرای ائتلاف انتخاباتی لاریجانی با آذریجهرمی و اصلاحطلبان
محمد زعیمزاده، سردبیر فرهیختگان نوشت:
🔹لاریجانی تا اینجای کار تلاش کرده بود سه ویژگی متمایز از خود نشان بدهد؛ نخست چهرهای پخته در سیاست خارجی، دوم کاراکتر میانه توسعهخواه که با رادیکالیسم در اصولگرایی مرزبندی دارد و سوم کنشگر سیاسی غیراصلاحطلب. کشتیبان علی لاریجانی را از سال ۹۲ اما سیاستی دیگر آمد. او که در انتخابات آن سال در غیاب قالیباف در یکی از میتینگهای انتخاباتیاش شرکت کرده بود، از چنین سالی به بعد خواسته یا ناخواسته تبدیل به مؤتلف تمامقد حسن روحانی شد و این مسیر را تا انتخابات ۱۴۰۳ ادامه داد و روزبهروز از خاستگاه اصلیاش فاصله گرفت.
🔹 نوع مواجهه با برجام، نحوه تعامل با کابینه روحانی و… بهگونهای بود که در افکار عمومی سپردن چکسفید امضا به حسن روحانی حساب میشد و لاریجانی اگر هم خواست نتوانست خود را از او جدا کند.
🔹حالا در آبان ۱۴۰۳ و با شرایط خاص منطقه، سفر لاریجانی به بیروت بازخورد وسیعی در فضای اجتماعی داشته است. این سفر از دو جنبه میتواند به احیای یک علی لاریجانی کلاسیک کمک کند؛ جنبه نخست عنوان سفیر ویژهای بود که تحتلوای آن پیامهای رهبر انقلاب را به نخستوزیر لبنان و رئیسجمهور سوریه رساند و دوم ظهور و بروز قدرتمند رسانهای که با تعبیری که درخصوص نتانیاهو به کار برد اجتماعی و عمومی شد.
🔹او حالا بر سر یک انتخاب است؛ راهبردی به سیاست نگاه کند و آن سه ویژگی را در خود احیا کند یا کار سیاست را به تکنیسینهایی بسپارد که فکر میکنند با توییت در مورد ارتفاع گرفتن و نقشه اسنپ و… میتوان انتخابات را برد.