گفتوگو با مادر و دختر ۱۴ سالهای که ماجرای بازداشتش توسط ماموران طرح نور هنوز ادامه دارد/روزهای سخت نفس
هم میهن نوشت:
🔹مادر نفس، به پنج مرجع قضایی و انتظامی علیه تیم مامورانی که آنروز او و دوستش را با خشونت بازداشت کردند و به پایگاه امنیت اخلاقی گیشا بردند، شکایت کرده؛ به دادسرای نظامی، بازرسی ناجا، حفاظت اطلاعات فراجا، بازرسی فراجا و بازرسی کل ناجا. نتیجه شکایات هنوز مشخص نیست…
🔹علیه نفس حاجیشریف پروندهای در دادسرای اطفال با شکایت یکی از ماموران زن طرح نور تشکیل شده بهدلیل آنچه این مامور، «در رفتن یکی از انگشتهای دست» اعلام کرده است.
🔹نفس هنوز هم نمی‌تواند درست بخوابد، نمی‌تواند با دوستانش و حتی مادرش به خیابان برود. صبح‌ها به‌محض اینکه از خواب بیدار می‌شود، مانیتور دوربین امنیتی آپارتمان را روشن می‌کند و زل می‌زند به آن، از ترس اینکه ماموران از راه برسند و او را همانطور که آن روز یکی از ماموران زن داخل ون به او گفت، با خود به زندان ببرند.
مریم عباسی، مادر نفس:
🔹من می‌خواهم این را از آن ماموران بپرسم که چطور دلشان آمد؟ من هنوز باورم نمی‌شود که چنین رفتاری با بچه بکنند؟ از مویش بکشند و ببرند؟ کی ما مردم انقدر نسبت به هم بی‌رحم شدیم؟ من نمی‌خواستم بچه من نسبت به آدم‌های دور و برش انقدر بی‌اعتماد شود.
🔹می‌خواهم به خودم و دخترم ثابت شود که اگر تخلفی جایی ببینیم، قانونی هست، کسی هست که پشتمان بایستد. من اگر می‌خواستم آب در آسیاب کسی بریزم، روز اول می‌دادم به شبکه‌های خارجی. من یک‌ماه‌ونیم صبر کردم تا ببینم اتفاقی می‌افتد یا نه. من ترجیحم بر این بود که قانونی پیگیری کنم و سروصدا نکنم، اما حس کردم اگر فیلم را منتشر نکنم، اگر هم پیگیری شود، این قضیه مسکوت می‌ماند.
🔹جز پلیس امنیت اخلاقی که هرآنچه را خواستند به من گفتند، بقیه جاهایی که مراجعه کردم، رفتار خیلی خوبی با من داشتند. رفتار انسانی و حمایتگرانه داشتند، حتی فیلم را که می‌دیدند متاثر می‌شدند. خودشان هم تعجب می‌کردند از این سطح خشونت. می‌پرسیدند مگر هنوز چنین رفتارهایی هست؟ اما مهم این است که نتیجه داشته باشد.
