✍️روزبه علمداری

🔹دیشب دقایقی پس از پایان انتخابات این یادداشت را در صفحه شخصی ام منتشر کردم. تصور می کنم با اعلام قطعی نتایج نکات این متن بیشتر قابل مشاهده و درک است:

🔹در اوج خستگی یک روز پر دوندگی و قبل از اینکه هر درصد قطعی از میزان مشارکت در انتخابات مشخص شود، چند نکته بسیار مهم در مورد انتخابات ۱۴۰۳ از نظرم خود را می گویم:

۱. در این انتخابات دوقطبی شدیدی شکل نگرفت.

۲. هیچ نامزدی گفتمان تازه و بسیج گری به جامعه عرضه نکرد.

۳. هیچ سلبریتی و هنرمندی وارد کارزازهای انتخاباتی نشد.

۴. زنان و جوانان به عنوان موتور محرک تمام انتخابات ها، این بار یکدست و با تمام قوا وارد میدان نشدند، بلکه دچار چنددستگی بودند.

۵. جناح های سیاسی قدیمی هم مطابق تمام انتخابات ۹۶ به بعد، کماکان نتوانستند سرماهی اجتماعی خود را مانند سابق احیاء کنند.

۶. هیچ تغییر اساسی در روابط خارجی، تورم، اشتغال و… از فاصله ۱۴۰۰ تا امروز ایجاد نشده بود و طبقه متوسط کماکان نحیف است و قوت خود سابق خود را نتوانسته بازیابی کند. از همین رو هم هست که احتمالا پزشکیان بخش قابل توجهی از رأی خود را از میان طبقات محروم و روستایی جذب کند، نه طبقه متوسطِ ضعیف شده ی ناراضی.

۷. وضعیت آزادی های اجتماعی و فیلترینگ از ۱۴۰۰ بدتر شده بود.

۸. هنوز دو سال از اعتراضات ۱۴۰۱ گذشته و حوادث آن را مردم-به ویژه در کلان شهرها-در حافظه خویش دارند.

۹. تحول خواهان فاقد استراتژی واحد بودند و در این انتخابات نیز دو دسته شدند. در همین چارچوب باید اشاره کرد که تروماهای متعدد دیگری چون سقوط هواپیمای اوکراینی هنوز زنده و ملتهب است و در محاورات روزمره مردم شنیده می شود.

۱۰. برگزاری این اتفاق و ظهور گزینه متفاوتی چون پزشکیان محصول یک واقعه بود و جامعه به سختی می توانست آن را پالس تغییر ریل ببیند.

۱۱. زمینه، فرصت و امکان تعدیل فضای توده ای و دوقطبی شکل گرفته در افکارعمومی چندان وجود نداشت.

هر نتیجه ای با توجه به این نکات قابل تحلیل خواهد بود.

📷 تصویر مربوط به رأی گیری از مردم روستای کوه پایه‌ای جهان نما شهرستان کردکوی استان گلستان است.

دیدگاهتان را بنویسید