مجتبی حسینی، یکی از گزینه‌های وزارت ارشاد در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:

🔹در جلسه آخر شورای راهبردی که قرار بود از فردایش راجع‌به مصادیق صحبت کنیم، متوجه شدم که من هم جزء گزینه‌ها معرفی شدم. به این نتیجه رسیدیم که بهتر است من از کارگروه استعفا بدهم و به‌عنوان «مصداق» در معرض داوری کارگروه قرار بگیرم.

🔹من خودم را هیچ‌وقت یک کارشناس مباحث سیاسی ندیدم.

🔹آقای حدادعادل می‌دانست که من عضو کارگروه هستم و وقتی‌ به‌عنوان یکی از گزینه‌ها مطرح شدم، شاید اول مطلع نبود. در جلسه‌ای خودم ایشان را مطلع کردم. در این مورد نفیا و اثباتا در جلسه اول چیزی نگفت. شاید ایشان در ملاقاتش با مسعود پزشکیان هم گزینه‌های دیگری را برای وزارتخانه‌ها مطرح کرده بود.

🔹زمان معاونتم در وزارت ارشاد چالش‌های بسیاری داشتم. به دوستانم به‌طنز می‌گفتم تنها پدیده شاذی که تجربه نکردم، اصابت شهاب‌سنگ به حیاط معاونت هنری بود.

🔹کتابی در مورد گزارش‌هایی از آخرین آمار و مطالعات اقتصاد فرهنگ و هنر خلاق می‌خوانم. همزمان به‌دلیل علاقه‌مندی به تاریخ روایت‌های کتاب‌های «آسمان لندن زیاده می‌بارد»، «پاریس از دور نمایان شد» و «بمبئی رقص الوان است» را می‌خوانم.

🔹تقریبا هر شب با پسرم یک فیلم می‌بینم، ولی آخرین‌باری که سینما رفتم، فیلم «مست عشق» را دیدم.

دیدگاهتان را بنویسید