۶ هفته خدمت، سه هفته مرخصی

یادداشت های روزانه یک فعال رسانه ای از جزیره بوموسی

🔹جزیره بوموسی یک موقعیت نظامی است. تین را یکی‌ از نظامی‌های قدیمی جزیره می‌گفت که سال‌ها در موقعیت‌های مختلف دفاعی این جزیره حضور داشته و دارد. می‌گفت ما اینجا حرکت کشتی‌های بیگانه را که بخواهد وارد آب‌های ما شود، کنترل می‌کنیم. نظامی‌های اینجا اکثرا از سپاه هستند، ارتش هم حضور مختصری دارد و از همه کمتر، پرسنل نیروی انتظامی هستند.

🔹محل کار نظامیان با غیر نظامی‌ها فرق دارد اما در بقیه مسائل و مشکلات و زندگی روزمره با مردم شریک هستند و اکثرا با خانواده خود در جزیره مستقر هستند. وقتی هوا خراب می‌شود و مایحتاج اهالی جزیره دچار مشکل می‌شود، نظامی‌ها از ذخیره خود برای اهالی جزیره استفاده می‌کنند و دوباره هوا که بهتر شد، ذخیره خود را تجدید کنند. همین نظامی با سابقه می‌گفت اینجا همه با هم در یک کشتی نشسته‌ایم و فرق چندانی بین نظامیان و غیرنظامیان نیست.

🔹سپاه چون بزرگترین نیروی نظامی حاضر در جزیره است، نقش پشتیبانی بقیه نیروها و مردم را نیز به عهده دارد. در سال‌های اخیر حمل و نقل دریایی هم به عهده شناورهای نیروی دریایی سپاه افتاده است و در واقع اگر این‌ها مایحتاج جزیره را تامین نکنند و حمل و نقل مردم را به عهده نگیرند، عملاً زندگی در جزیره مختل می‌شود.

🔹مردم جنوب یک مهربانی و خون‌گرمی خاصی دارند و این شامل اهالی جزیره و سپاهی‌های این جزیره هم می‌شد. با سربازها هم گپی زدم و از مشکلاتشان پرسیدم. مدت خدمت در این جزیره ۱۴ ماه است و حقوق سرباز صفر ۸ میلیون تومان پرداخت می‌شود. هر سرباز ۶ هفته در جزیره است و ۳ هفته مرخصی دارد که به خانواده‌اش در خارج از جزیره سر بزند که اگر تخلفی مثل سیگار کشیدن از وی سر بزند، یک هفته از این سه هفته کم می‌شود.

🔹موقعی که در جزیره بودم یک برنامه تلویزیونی هم ضبط داشت و به همین مناسبت بخشی از شناورهای نیروی دریایی سپاه در کنار ساحل بودند که من هم این عکس را با هماهنگی از آنها گرفتم و البته این قاب به طور واضح‌تر نیز از تلویزیون پخش خواهد شد.