🔸نا امیدی لباس آبی ، اضطراب لباس سبز

حالات چهره ی نتانیاهو ، بر خلاف دیگر افراد حاضر است ، او تلاش میکند دیگران را آرام سازد و همچنین پیام آرامش را به عکاسان منتقل کند. لبخند یک نفر در جمع و عدم انتقال لبخند و آرامش در چهره دیگر افرادی که او را مشاهده میکنند؛ نشان از مصنوعی بودن لبخند است و همچنین از رفتارها ، حضار را مضطرب تر میسازد چراکه تصور میکنند ، نتانیاهو حقیقت ماجرا را متوجه نشده.

🔸حالات دست و بدن او مانند دیگر افراد است و نتوانسته تصنع حالات صورت را در دیگر ظواهر بدن خود ایجاد کند. بر خلاف تلاش های بی فایده نتانیاهو ، اعضا در حضورِ چند دقیقه ای عکاسان هم نتوانستند خود را آرام و مقتدر نشان دهند. دست های روی میز به علاوه ی تکیه ندادن به صندلی ، نشان دهنده ی اضطراب و نگرانی است. و اهمیت بالای مساله ی مورد بحث را نشان میدهد. همچنین ، گاهی نشان دهنده ی انتظار افراد برای رسیدن به یک نتیجه ی مطلوبی است که به ذهن خودشان نرسیده.

🔸همه افراد ، هر دو دستشان روی میز است و فاصله دو کف دست از هم نیز بسیار کم است که کمبود اعتماد به نفس ، اضطراب و عدم تسلط بر موضوع را نشان میدهد.
اینکه اغلب نظامیان ، برگه ای روبروی خود ندارند ، نشان از اضطرار و عدم آمادگی است.

🔸فرد لباس آبی که به صندلی خود تکیه داده ، ظاهرا مضطرب نیست، و همفکری نمیکند ؛ ناامید است. چراکه در میان عده ای مضطرب ، آرامشِ ناکارآمد یک فرد ، و عدم تلاش او برای همفکری ، دلیل بر ناامیدی است و در واقع ، فرد مشغولِ پذیرش شکست میباشد.
اضطراب یک نظامی که از کمبود سلاح نمیشود ، نشان از چیست؟
• شدت آسیب وارد شده بر او
• غافلگیری و نداشتنِ راهبرد
• ترس از قدرت حریف
• کمبود حمایت حقیقی و روانی
• مشاهده ی نگرانی در افراد رده بالاتر/فراروز