مظلوم‌نمایی به سبک فراز کمالوند
مظلوم‌نمایی به سبک فراز کمالوند
۲۶ روز از حضور فراز کمالوند روی نیمکت صنعت نفت آبادان می گذرد، روزهایی که توام با بهانه‌تراشی از سوی این مربی بوده است.
فراز کمالوند یکم فروردین ماه سال جاری به عنوان سرمربی جدید صنعت نفت آبادان انتخاب شد. البته او اوایل بهمن ماه سال گذشته در حالی که نفتی‌ها در شرایط جدولی خوبی قرار نداشتند هم به عنوان سرمربی نفت معرفی شد ولی فقط پنج روز دوام آورد و به یکباره اردوی آبادانی‌ها در کیش را ترک کرد تا این تیم قعر جدولی وارد بحران جدیدی شود.
پس از آن نیز مدیران نفتی از سهراب بختیاری‌زاده به عنوان سرمربی جدید خود رونمایی کردند ولی او هم نتوانست ناجی نفتی‌ها باشد تا مدیر باشگاه صنعت نفت مجددا به سراغ کمالوند برود. همان مربی که پیش از این آبادانی‌ها را ترک کرده بود اما نکته قابل تامل این است که چرا این مربی در مقطعی (فصل نقل و انتقالات زمستانه) که فرصت لازم را برای جذب بازیکنان مدنظر برای احیای نفت و نجات تیم داشت، از حضور در آبادان انصراف داد ولی بعد از آن در بحرانی‌ترین حالت ممکن، هدایت صنعت نفت را پذیرفت.
این سرمربی در حالی که با آگاهی کامل از شرایط نفت به آبادان بازگشت، از همان روزهای ابتدایی حضورش تا بعد از بازی اخیر تیمش مقابل استقلال خوزستان، دست از ناله بابت کمبودهای تیمش بر نداشته و دائما از این که لیست را مربیان قبلی تیم پر کرده‌اند و تیمش باید با همین بضاعت کار کند، سخن می‌گوید تا به نوعی فرار رو به جلو داشته باشد.
البته او به نوعی منت هم بر سر آبادانی‌ها در پی پذیرفتن هدایت این تیم گذاشته و در اظهاراتش عنوان کرده «اگرچه از تیم جدا شدم اما دلم در آبادان بود زیرا واقعاً صنعت نفت و این شهر را دوست دارم و دوست نداشتم اتفاق بدی برای صنعت نفت رقم بخورد»؛ این گفته‌های کمالوند در حالی است که اگر او نمی‌خواست اتفاق بدی برای تیمی که آن را دوست دارد، رقم بخورد می‌توانست در فصل طلایی نقل و انتقالات هدایت این تیم را بپذیرد.
