چرا بعضی از چهره های سیاسی کشور ، استفاده از سلاح هسته ای را مطرح می کنند؟
مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت:
🔹من در عجبم چگونه یک نماینده مجلس که هنرش واردکردن تهمت و افتراست، ناگهان از بزرگترین تصمیم عملی فنی و سیاسی در ایران به مثابه «کن فیکون» سخن میگوید و آنکه مشهور به اقتصاددانی است، ناگهان در نقش یک ژئوپولیتیسین ظاهر میشود و تلاشهای حاکمیت در ایران برای مخالفت و مبارزه با کشتار جمعی را که صبغه مذهبی هم دارد، نادیده میگیرد و هدف هستهای ایران را از زمان تأسیس تاکنون، برعکس سیاستهای اعلامشده و رفتاری، دسترسی به سلاح هستهای اعلام میکند.
🔹معلوم نیست برخی فعالان سیاسی مدعی ارائه نظریه درباره ژئوپلیتیک ایران به کدام زاویه میاندیشند و معلوم میشود که اصولا با این کلمه ژست همهدانی به خود میگیرند زیرا ژئوپلیتیک بر قدرت سیاسی مرتبط با فضای جغرافیایی تکیه دارد.
🔹مثلا اگر کسی بخواهد درباره ژئوپلیتیک در سیاستهای ایران نظر دهد، باید توانمندی دو هزار کیلومتر ساحل آبی، ارتباط مستقیم و غیرمستقیم با ۱۵ دولت همسایه، توانمندی در ایجاد مسیرهای حملونقل بین کشورها، امکان ایجاد مرکز هواپیمایی بینالمللی در ایران و سایر امور مشابه را ذکر کند و اینها چه ربطی به توجیه سلاح هستهای دارد؟