◽️مادامی که میخواهیم اراده و فردیت طرف مقابل را تحت تسلطِ اراده و میل خود قرار دهیم، با تمرکز بر جزئیات رابطه، سیالیت و طربناکی را از کلیت رابطه سلب می‌کنیم.

◽️میل وسواس‌گونه به انتقادگری و کنترل، مانع صمیمیت، نزدیکی و تاب‌آوری در روابط ما میشود.

◽️خصایص وسواسی‌جبری که در حوزه‌های حرفه‌ای منجر به توفیق و دستاورد میشوند در حیطه‌ی روابط بین‌فردی، با مداخله‌گریِ تمامیت‌خواهانه و القای حس استیصال و ناکارآمدی در طرف مقابل، منجر به ازدیاد خشم و تبدیل رابطه به جنگ قدرت می‌شوند.

◽️خودسرزنشی مفرط و انتقاد بی‌رحمانه از دیگران، ما و آنها را مصون از خطا و تبدیل به وجودهای بی‌نقص نمی‌کند.

◽️راهبردهای سخت‌گیرانه‌ی شخصیت وسواسی‌جبری، در پیِ پر کردن فاصله‌‌ی دور میان خود‍ واقعا موجود با خودِ آرمانی است. دره‌ای که پرنشدنی است. چرا که در کمال‌‌گرایی، هم برآورد اولیه‌‌ی ما از جایی که ایستاده‌ایم نادرست است و هم جمع‌بندی از قله‌‌ای که میخواهیم فتح کنیم، وهمی کف‌آلود است.

دیدگاهتان را بنویسید