بازنشسته ها و پیشکسوتان جامعه را دریابیم

مرتضی زبردست

مشکلات اقتصادی همواره یکی از نگرانی های اقشار ضعیف جامعه خصوصآ کارگران و کارمندان بوده و طی سال های اخیر گرانی های روزافزون بر فشار این مشکلات افزوده است.
متأسفانه بعضی از مسوولان که نه تنها خودشان بلکه آقازاده هایشان نیز در بهترین شرایط زندگی می کنند چون با درد و رنج این گروه ها بیگانه اند تنها گاهی اوقات ژست دل سوز به خود گرفته سرمایه دارهای از خدا بی خبر و مرفهین بی درد را عامل ناترازی زندگی مردم معرفی می کنند.
واقعآ اگر مسوولان و مدیران ارشد کشورمان هم نه مانند مردم عادی، بلکه در سطحی تقریبآ نزدیک به آن ها زندگی می کردند آیا اختلاف طبقاتی تا این حد زیاد می شد؟
آیا کسانی که بهترین سال های عمر خود را در راه خدمت به کشور پشت سر گذاشتند پس از بازنشستگی و خانه نشینی در حالی که سوای زن و فرزند، دارای عروس، داماد، نوه و بعضا نتیجه هم هستند باید خجالت زده آنان باشند؟
فراموش نکنیم موسپیدهای هر رده و رشته، پیشکسوتان این مرز و بوم هستند و قدر و منزلت شان باید حفظ شود، در جمع بازنشسته های ما استاد دانشگاه، معلم، روزنامه نگار، مفسر، هنرمند و افراد فرهیخته بسیارند این ها در دوره پیری و از کارافتادگی نباید شرمنده خانواده باشند.
امیدواریم حداقل با حضور دکتر پزشکیان در جایگاه ریاست جمهوری کشورمان عدالت اجتماعی و توجه ویژه به معیشت اقشار کم درآمد اولویت اول برنامه های ایشان باشد.
نکته دیگری که نگرانی مردم را مضاعف کرده ورود بی رویه اتباع خارجی خصوصآ همسایه های مرزی به کشورمان است، شوربختانه هفته ای نیست که جنایات برخی از این مهاجران بدون هویت، تن و بدن خانواده ها را نلرزاند، چه دلیلی دارد بیگانه هایی که امنیت مردم را به خطر انداخته و می اندازند مورد ملاطفت مسوولان کشورمان قرار گیرند؟
لطف و محبت به دیگران تا جایی خوب و پسندیده است که به ضرر و زیان خودمان منتهی نشود.