مرتضی زبردست

ورزش ما از سال های دور و نزدیک گذشته صاحب منصبان متعدد و مختلفی داشته که برخی متکبر و عصا قورت داده و بعضی مردمی و ورزشکار دوست بودند.
مسوولان سازمان تربیت بدنی دیروز و وزارت ورزش و جوانان امروز تا کنون هرگز نتوانسته اند خواسته های جامعه ورزش را آن طور که باید محقق و نیازهای آنان را تأمین کنند خصوصآ زمانی که بار سنگین حمایت و هدایت برنامه های ورزشی جوانان نیز بر دوش وزارت ورزش گذاشته شد.
ورزش در دولت سیزدهم به فردی ورزشی با سابقه قهرمانی سپرده شد، حمید سجادی چون از جنس ورزش بود و با نقاط قوت و ضعف آن آشنایی داشت سعی کرد تا جایی که توان داشت و دستش باز بود مثمرثمر باشد ولی حادثه سقوط بالگرد در حین مأموریت و عوارض ناشی از آن اجازه نداد برنامه های او به سرانجام برسد.
بعد از سجادی، کیومرث هاشمی با ایده های فراتر وارد ساختمان وزارت ورزش و جوانان شد، هاشمی سبقه آن چنانی در میادین ورزشی نداشت اما با قهرمانان رشته های مختلف به دلیل حضور مستمر در مسوولیت های متعدد ورزشی خصوصآ کمیته المپیک آشنا بود و هرگز در این محیط احساس غریبی نکرد، وزیر ورزش با همه فشردگی کار، از سرزدن به بزرگان سابق و حال ورزش در جای، جای کشور غافل نبود و عیادت از بیماران و آسیب دیده های ورزشی را نیز تحت هیچ شرایطی فراموش نکرد مگر عیادت از اَبَر مرد والیبال کشورمان ( حسن کُرد ) که آن را هم باید به حساب کثرت کار روز مره گذاشت، مزید اطلاع وزیر محترم و صمیمی وزارت ورزش و جوانان لازم به ذکر است مردی که سیزده سال کاپیتان تیم ملی والیبال کشورمان بوده و در میادین داخلی و بین المللی به عنوان بازیکن و مربی موفقیت های قابل توجهی داشته بعد از یک عمل جراحی سنگین خانه نشین و وداعی تلخ با دنیای ورزش داشت، دیدار وزیر ورزش با حسن کرد که با سرافرازی دهه نُهم زندگی را سپری می کند برگ زرین دیگری بر کارنامه کیومرث هاشمی است که می تواند سرمشق دیگر مسوولان ورزش کشور باشد.

دیدگاهتان را بنویسید