تینا جلالی در روزنامه اعتماد نوشت:

🔹 “طرف قتل عمد یا غیرعمد می‌کند کسی نمی‌تواند او را از شغلش محروم کند، چطور برای یک امری مثل بی‌حجابی که در قانون بسیار ساده و پیش‌پاافتاده است کسی را به صورت اداری و نه قضایی مجازات در حد ممنوع از کار می‌توان کرد؟ ممنوع شدن از کار مجازات بسیار سنگینی است که دادگاه باید این موضوع را مشخص کند نه کارمندان پشت میز.”

🔹این جملات بخشی از صحبت‌های عباس عبدی درباره ممنوع کارشدن هنرمندان است. نکات بسیار تکان‌دهنده و دردآور که این پرسش را در ذهن به وجود می‌آورد پس چطور ظرف یکی، دوسال گذشته به سرعت آب خوردن برای هنرمندان حکم صادر کردند و کارشان را از آنها گرفتند و آنها را بیکار و خانه‌نشین کردند؟ آن هم چه  هنرمندانی؟ همه نامی و مشهور  که با حضورشان در مجامع بین‌المللی نام ایران را در بین کشورهای جهان مطرح کردند،  چرا آنها باید از صفحه سینما حذف شوند؟

دیدگاهتان را بنویسید