پشت پرده تغییر مواضع پناهیان

✍🏻سید عبدالجواد موسوی

🔹پناهیان در یکی دو ماه اخیر حسابی مریدانش را غافلگیر کرده است. ابتدا با هواداری از قالیباف و بلافاصله حمایت از جلیلی و حالا هم هواداری تیفوسی از پزشکیان. دو طیف هوادار قالیباف و جلیلی با دیدن و شنیدن این مواضع حسابی آب روغن قاتی کرده اند. طرفداران آقای پزشکیان هم هاج و واج مانده اند که این چه بوالعجبی است!

🔹مگر می شود آدمیزاد تا همین چند روز پیش علیه رئیس جمهور وقت با چنان حدت و شدتی سخن بگوید و امروز خواهان توقیف روزنامه کیهان شود، آن هم به علت دوقطبی سازی؟ بله، آدمیزاد می تواند در یک فضای رقابتی سالم، رقیبی خیلی جدی برای یک نامزد انتخاباتی باشد و فردای انتخابات به دلیل پای بندی به منافع ملی، همه آن حرف ها را فراموش کند و کمر همت ببندد به ساختن کشورش.

🔹اگر می خواهید پناهیان را اندکی فارغ از دوقطبی های کاذب این روزها فهم کنید به همان حرف هایی که پیش از این درباره فلسفه ظهور انبیا و ائمه اطهار گفته بود به دقت بنگرید. آن وقت معنی این پشتک واروهای سیاسی برایتان خیلی روشن خواهد شد. او به تاسی از همان شیوه و راه موهومی که در ذهن دارد می خواهد به قدرت دست پیدا کند. احتمالا قدرت را هم برای امر خیر می خواهد.

🔹 لااقل در ذهن خودش این طور فکر می کند. درست یا غلطش به کنار اما او فکر می کند برای تحقق اخلاق و عدالت هم ابتدا باید قدرت داشت. بنابراین فرقی نمی کند امروز در جبهه جلیلی باشد و فردا در کنار پزشکیان.