درهفته گذشته توالی چند خبر درباره تنبیه‌بدنی دانش‌آموزان دوباره این موضوع را بر سر زبان‌ها انداخته،  شیوه‌ای که تصور می‌شد هم درجهان و هم در نظام آموزشی ایران به نوعی منسوخ شده، اما انتشار خبرهای گاه‌و‌بیگاه درباره انجام تنبیه‌بدنی نگرانی‌هایی را پیرامون این موضوع برانگیخته است؛ چراکه فارغ از بی‌تاثیر بودن تنبیه در آموزش تحصیلی این موضوع باعث تبعات اجتماعی بسیاری هم می‌شود.

🔹حق تنبیه!
هیچ فردی از عوامل آموزشی و تربیتی در مدرسه، از معلم تا مدیر و معاون، حق تنبیه‌بدنی دانش‌آموز را ندارند و متخلفان به شکلی حقوقی مجازات می‌شوند. 

🔹سوءرفتار معلمان
هرگونه فعل یا ترک‌فعل عمدی که سلامت جسمی، روانی، اخلاقی یا اجتماعی طفل و نوجوان را در معرض خطر و آسیب قرار دهد به نوعی مصادیق سوءرفتار هستند.

🔹پیگیری قضایی معلمان خاطی
اگر چنین اتفاقی بیفتد، علاوه‌بر این‌که در هیأت‌های رسیدگی به تخلفات اداری با آنها برخورد خواهد شد، به دلیل جنبه مجرمانه آن و در صورت شکایت اولیا، از طریق مراجع قضایی قابل‌پیگیری است.

🔹والدین چه کنند؟
والدین می‌توانند با مراجعه به مدیر مدرسه موضوع را مطرح و در صورت حصول نتیجه به ادارات آموزش‌و‌پرورش و واحد‌های ارزیابی و عملکرد و شکایات یا وزارتخانه موضوع را پیگیری کنند. 

🔹انفصال از تدریس
از تذکر، اخطار ودرج در پرونده تااخراج وانفصال ازخدمت وخیلی موارددیگر برای معلمان وعوامل خاطی دراین موردلحاظ می‌شود. /

دیدگاهتان را بنویسید