فاجعه‌ای در تهرانپارس؛ وقتی جامعه در سکوت از کنار بحران عبور می‌کند
خودکشی گروهی؛ زنگ خطری برای مسئولان و جامعه
🔹خودکشی سه برادر جوان در تهرانپارس نه تنها یک تراژدی خانوادگی، بلکه نشانه‌ای آشکار از یک بحران اجتماعی است که در لایه‌های عمیق‌تر جامعه ریشه دوانده است. خودکشی گروهی، پدیده‌ای نادر اما هشداردهنده است که اغلب از ناامیدی عمیق، فشارهای روانی و عدم دسترسی به حمایت‌های اجتماعی ناشی می‌شود.
🔹این حادثه تلخ نشان می‌دهد که مشکلات اقتصادی، نابرابری اجتماعی یا فشارهای روانی می‌توانند به شکلی سیستماتیک افراد را به سمت تصمیم‌های نابودکننده سوق دهند.
🔹چنین رویدادهایی اصلا طبیعی و ساده نیستند و باید زنگ خطری برای مسئولان و سیاست‌گذاران باشد. ضعف در سیستم‌های حمایت روانی و اجتماعی، عدم دسترسی کافی به خدمات مشاوره، و بی‌توجهی به سلامت روانی جوانان، از جمله عوامل اصلی این بحران‌هاست.
🔹از سوی دیگر، فقدان آموزش عمومی درباره اهمیت پیشگیری از خودکشی و تابو بودن صحبت در مورد مشکلات روانی در جامعه، مانع از شناسایی و کمک به افرادی می‌شود که در معرض خطر قرار دارند.
🔹این تراژدی نیازمند اقدام فوری در دو جبهه است: تقویت سیستم‌های حمایتی و درمانی، و آموزش عمومی برای شکستن سکوت پیرامون سلامت روان. بدون این اقدامات، چنین حوادثی همچنان به شکل هشداردهنده‌ای تکرار خواهند شد./چندثانیه
