صنعت هسته‌ای خار چشم دشمنان ایران
دشمنان جمهوری اسلامی ایران به چیزی جز توقف کامل تمامی فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان رضایت نمی‌دهند و می‌خواهند همان کاری را که غربی‌ها با صنعت هسته‌ای لیبی انجام دادند، در رابطه با ایران هم تکرار کنند.
: ۲۰ فروردین در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران به عنوان «روز ملی فناوری هسته‌ای» نام‌گذاری شده است؛ روزی که نمادی از تلاش علمی، خوداتکایی فناورانه و نیز مقاومت ملت ایران در مسیر دستیابی به دانش پیشرفته هسته‌ای است. این مناسبت نه تنها بازتابی از افتخارات ملی، بلکه یادآور اهمیت راهبردی انرژی هسته‌ای و ضرورت تداوم فعالیت‌های صلح‌آمیز در این حوزه برای تأمین نیازهای ملی است.
صنعت هسته‌ای خار چشم دشمنان ایران
در عصر حاضر، انرژی هسته‌ای یکی از منابع مهم و راهبردی برای تولید برق، درمان بیماری‌ها، کشاورزی، صنعت و محیط زیست به شمار می‌رود. بسیاری از کشورها، به‌ویژه در حال توسعه، به دنبال استفاده از این فناوری برای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی، بهبود زیرساخت‌های درمانی و ارتقاء امنیت غذایی هستند، زیرا انرژی هسته‌ای در کنار انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند نقش مؤثری در گذار به توسعه پایدار ایفا کند به همین دلیل کشور‌های مختلف از جمله ایران همواره برای پیشبرد اهداف توسعه‌ای که دارند به دنبال ارتقا جایگاه خود در فناوری هسته‌ای هستند.
هر چند تاریخ شروع فعالیت‌های هسته‌ای ایران به دهه ۱۳۳۰ بازمی‌گردد و در آن زمان با همکاری کشور‌های غربی، از جمله آمریکا، نخستین رآکتور تحقیقاتی در تهران نصب شد ولی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، این همکاری‌ها قطع شد؛ بروز چنین عاملی موجب شد تا دانشمندان کشورمان با تکیه بر توان داخلی، مسیر بومی‌سازی فناوری هسته‌ای را در پیش برگیرند.
البته علی‌رغم اینکه در سال‌های پس از انقلاب، توسعه دانش هسته‌ای با هدف تولید برق، تحقیقات علمی، کاربرد‌های پزشکی و کشاورزی ادامه یافت، اما نگرانی‌ها و فشار‌های سیاسی برخی کشور‌های غربی، به ویژه ایالات متحده در خصوص دانش هسته‌ای بومی ایران، باعث شد کشورمان تحت شدیدترین اتهامات و تحریم‌ها قرار گیرد؛ اتهاماتی که نه تنها هیچ‌گاه سند معتبری برای ادعا‌های آنها ارائه نشد بلکه نهاد‌های بین‌المللی از جمله آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم به صورت رسمی ادعا‌های کشور‌های غربی مبنی غیر صلح آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران را تأیید نکردند.
جنجال‌هایی که دولتمردان غربی در خصوص فناوری هسته‌ای ایران مطرح می‌کنند باعث شده برنامه هسته‌ای ایران در کانون توجهات بین‌المللی قرار گیرد به گونه‌ای که طی سالیان اخیر به یکی از مهم‌ترین چالش‌های سیاست خارجی کشور تبدیل شده است. حال چنانچه بخواهیم به این توجهات اشاره‌ای داشته باشیم می‌توان از تلاش برای غنی‌سازی اورانیوم تا امضای توافق هسته‌ای موسوم به برجام در سال ۲۰۱۵ که مسیر پر فراز و نشیبی در فناوری هسته‌ای ایران بود را ذکر کرد؛ از این روی برجام، نمونه‌ای از تلاش دیپلماتیک ایران برای اثبات صلح‌آمیز بودن فعالیت‌های هسته‌ای خود بود.
اگر چه در قالب این توافق، ایران محدودیت‌هایی را در برنامه هسته‌ای خود به منظور تعهداتی برای رفع تحریم‌ها پذیرفت ولی خروج یک‌جانبه آمریکا در سال ۲۰۱۸ از توافق مورد اشاره و بازگشت تحریم‌های گسترده، بار دیگر فضای بی‌اعتمادی را تشدید کرد و مردم ایران را هدف فشار‌های ظالمانه اقتصادی قرار داد.
با این حال جمهوری اسلامی ایران همواره تأکید کرده که فعالیت‌های هسته‌ای‌اش صرفاً برای اهداف صلح‌آمیز بوده و این راهبردی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی بر آن تاکید دارند و حتی در فتوایی صریح، استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را حرام اعلام کرده‌اند؛ اما در حالی که رژیم صهیونیستی به عنوان دارنده تسلیحات هسته‌ای از هرگونه نظارت بین‌المللی مصون مانده، برنامه صلح‌آمیز ایران با تحریم، تهدید و تبلیغات منفی مواجه شده که این نشان می‌دهد ایران قربانی سیاست‌زدگی و معیار‌های دوگانه قدرت‌های جهانی شده است.
در همین راستا ایران طی دو دهه گذشته به عنوان تنها کشور در میان اعضای ان‌پی‌تی، همکاری گسترده‌ای با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی داشته به نحوی که صد‌ها ساعت بازرسی در تأسیسات هسته‌ای کشور، نصب دوربین‌های نظارتی، ارائه گزارش‌های منظم و دسترسی‌های فراپادمانی را در راستای شفاف‌سازی قبول کرده و حتی در دوران اجرای برجام، بازرسان آژانس به طور مداوم به تأسیسات نطنز، فردو، اراک و دیگر مراکز هسته‌ای کشور دسترسی داشتند و نیز با آن که پس از خروج آمریکا از برجام، ایران به مدت یک سال به‌صورت داوطلبانه تعهدات خود را اجرا کرد، با این وجود تبلیغات منفی علیه دانش هسته‌ای ایران بویژه از سوی صهیونیست‌ها هیچ‌گاه کاهش نیافت، زیرا آنها به چیزی جز برچیده شدن کامل راکتور‌های هسته‌ای و توقف کامل تمامی فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان رضایت نمی‌دهند و می‌خواهند همان کاری را که غربی‌ها با صنعت هسته‌ای لیبی انجام دادند در رابطه با ایران هم تکرار کنند که با توجه به صلح‌آمیز بودن صنعت هسته‌ای و شفافیت آن برای جهان امری غیر ممکن است.
