داستان ساختمان سلام
با انتشار گزارشی ویدئویی از ساختمان «سلام» در یکی از خبرگزاریها، یک مقام نزدیک به دفتر حسن روحانی، رئیسجمهور سابق این توضیحات را در اختیار خبرنگار ایلنا گذاشت:
🔹ساختمان «سلام» جزو یادگارهای دولت تدبیر و امید برای نهاد ریاستجمهوری است؛ از ابتدا نیز قرار نبود استفاده شخصی داشته باشد، بلکه چون طبق قانون بایستی رؤسایجمهور سابق دارای دفتر و امکانات باشند و این موضوع در دورههای قبل با استفاده از امکانات نهادهای دیگر دنبال شده و به این لحاظ نهاد ریاستجمهوری در مضیقه بود، لذا ساختمانی با رعایت تمام استانداردهای ایمنی و مهندسی و معماری ایرانی – اسلامی در شان رؤسایجمهور سابق ایران به عنوان دفتر کار ساخته شد.
🔹در این گزارش به جای اسناد و مدارک و فاکتورها، صرفا به شنیدههای صدای پشتدوربین! حتی در برآورد قیمتها اکتفا شده که از «ساختمان فوقلاکچری» میگویند که جکوزی و استخری نیمهساز، پنجرههای ایمن – با توجه به رعایت اصول حفاظتی – و ۴ آسانسور دارد! البته اگر نهاد ریاستجمهوری در دوره سیزدهم قصد فروش آن را دارد، میتواند با توجه به شرایط تورمی، آن را به چندین برابر هزینه ساخت بفروشد.
🔹مالک ساختمان جماران، نهاد ریاستجمهوری است که برای استقرار رئیسجمهوری خریداری شده بود. سید محمد خاتمی تا پایان دوره
🔹ریاستجمهوری خود در همین ملک زندگی کرد. پس از خاتمی، نه محمود احمدینژاد در آن خانه زندگی کرد و نه حسن روحانی.
🔹ملک جماران تا مدتی خالی ماند تا اینکه این نهاد تصمیم به بازسازی آن گرفت. سال ۱۳۹۳ کار ساخت بنای جدید را شروع میکنند اما بعد از مدتی ساختمان به حال خود رها و کار تعطیل میشود.
🔹سال ۱۳۹۹ نهاد ریاستجمهوری تصمیم میگیرد کار را به سرانجام برساند و ساختمان را برای نهاد و نه شخص ریاستجمهوری تکمیل کند. این در حالی است که روحانی تنها رئیسجمهوری است که در تمام مدت مسئولیت در خانه شخصی خود اقامت داشت و اصولا قصد مهاجرت به جماران را نداشت