آقای کی‌روش! با دو مهاجم بازی کن
آقای کی‌روش! با دو مهاجم بازی کن
کی‌روش ترکیب مناسبی برای بازی با انگلیس انتخاب نکرده بود. پرهیز از این اشتباه، کنار گذاشتن حسینی، وداع با بازی دفاعی و بازی کردن با دو مهاجم، شاید ما را از گردنۀ خطرناک ولز عبور دهد.
– شکست تیم ملی فوتبال ایران مقابل انگلیس، غیرمنتظره نبود ولی باختن با شش گل، عجیب بود. ما شانس چندانی حتی برای تساوی با انگلیس نداشتیم. ولی چرا؟
کانال عصر ایران در تلگرام
اول اینکه انگلیس نایب قهرمان اروپا بود و با قاطعیت هم به جام جهانی صعود کرده بود و تیمی است که حقیقتا کیفیت بالایی دارد. ما در جام 2018 هم با پرتغال و اسپانیا هم‌گروه بودیم که پرتغال قهرمان اروپا هم بود ولی هر دو تیم ضعیف‌تر از نام‌شان بودند و در یک‌هشتم نهایی حذف شدند. پرتغال از پس اروگوئه برنیامد و اسپانیا از پس روسیه.
در واقع در جام 2018 در پایان مرحلۀ یک‌هشتم نهایی معلوم شد که اسپانیا و پرتغال در شرایطی عالی قرار نداشتند. نه صرفا به دلیل حذف شدن در یک‌هشتم نهایی، بلکه به دلیل کیفیت بازی‌شان مقابل روسیه و اروگوئه. بعید است این انگلیس چنان وضعی داشته باشد بلکه شواهد و قراین نشان می‌دهد انگلیس حتی اگر مدعی اصلی قهرمانی نباشد، با کمی شانس ممکن است به فینال جام 2022 هم برسد.
تخوم اینکه، کارلوس کی‌روش دو دوره با تیم ایران در جام جهانی نمایش دفاعی فوق‌العاده‌ای داشته و طبیعی است که الان دستش برای مربیان حریف رو شده باشد و تیمش دیگر نتواند مثل سابق دفاع کند.
دست هر مربی‌یی دیر یا زود برای رقبا رو می‌شود. در چند سال اخیر خوزه مورینیو و دیه‌گو سیمونه هم چنین وضعی پیدا کرده‌اند و پادزهر تاکتیک‌های دفاعی‌شان در فوتبال اروپا پیدا شد و دیگر نمی‌توانند مثل قبل موفق باشند. یواخیم لو و حتی گواردیولا هم طی سالیان اخیر هر یک به نحوی گرفتار این مشکل بوده‌اند. البته وضع لو بدتر از پپ بوده.
نمایی از بازی دفاعی ایران مقابل اسپانیا در جام جهانی 2018
آقای کی‌روش! با دو مهاجم بازی کن
سوم اینکه، کی‌روش فرصت چندانی برای راست و ریس کردن تیمش نداشت. او در مهلتی کوتاه و ناکافی، می‌خواست از تیمی که حدود سه سال به بازی تهاجمی عادت کرده بود، دوباره تیمی به شدت دفاعی بسازد و بدیهی بود که شانس چندانی ندارد.
چهارم، شرایط روحی و فقدان تمرکز بازیکنان تیم ملی بود. کتمان نمی‌توان کرد که بخش قابل توجهی از مردم ایران با تیم ملی همراه نیستند و طی یک ماه و به ویژه یکی دو هفتۀ اخیر، هر طور که توانسته‌اند، به بازیکنان تیم ملی تاخته‌اند. تا جایی که حین بازی با انگلیس نیز برخی از ایرانیان حاضر شعار “بی‌شرف، بی‌شرف” سر دادند. نباختن به غولی مثل انگلیس در چنین شرایطی، کار آسانی نیست.
با این حال شکست 6 بر 2 را نباید بیش از حد بزرگ کنیم. باخت با اختلاف چهار گل مقابل نایب قهرمان اروپا، بهتر از باخت با اختلاف سه گل مقابل پرو در جام جهانی 1978 است.
کی‌روش مربی تیم ملی شده بود که مقابل انگلستان و آمریکا خوب بازی کنیم اما الان شکستی مفتضحانه را در برابر انگلیس تجربه کرده‌ایم و آب از سرمان گذشته است! دو اتفاق دیگر هم افتاده است: تیم کی‌روش برای اولین بار در جام جهانی گلباران شده، بازیکنان تیم ملی هم با این باخت بد، از زیر فشار خارج شده‌اند؛ چون در بازی‌های بعدی اگر هم ببازیم، بدتر از این نخواهیم باخت!
ساکا، بازیکن 21 سالۀ انگلیسی‌ها، دو بار دروازۀ ایران را باز کرد
آقای کی‌روش! با دو مهاجم بازی کن
به هر حال به نظر می‌رسد این باخت سنگین می‌تواند نوعی آسودگی و رهایی از زیر فشارهای سنگین دو هفتۀ اخیر را در پی داشته باشد. بویژه اینکه شاگردان کی‌روش موفق شدند در این بازی دو گل بزنند و اگر کمی زودتر وارد فاز تهاجمی می‌شدند و کمی بیشتر دقت می‌کردند، زدن گل سوم هم چندان دور از دسترس نبود.
کی‌روش کمتر از چهار روز فرصت دارد تیمش را به لحاظ روحی جمع و جور کند. ولی کار مهم‌تر، تجدید نظر خودش در سیستم و تاکتیک تیم ملی ایران است. این تیم طی چهار روز آینده غنای دفاعی چهار سال قبل را پیدا نمی‌کند. از سوی دیگر، تعداد بازیکنان هجومی‌اش بیشتر از دو دورۀ قبلی است. غنای هجومی بازیکنانی مثل طارمی و سردار آزمون هم به مراتب بیشتر از چهار سال قبل شده.
بنابراین کی‌روش باید تیمش را با دو مهاجم روانۀ میدان کند. برای گل زدن خلق فرصت گل لازم است. با نمایشی سراسر دفاعی، شانس چندانی برای خلق فرصت گل کافی وجود ندارد. اگر کی‌روش در برابر ولز هم به قصد دفاع کردن و استفاده از ضد حمله‌های احتمالی، تیمش را روانۀ میدان کند، به احتمال بسیار زیاد باید فاتحۀ این تیم را بخوانیم. با این شیوه، بعید است که ولز را ببریم.
کی‌روش باید یک هافبک کم کند و یک مهاجم اضافه کند. سردار آزمون و طارمی باید از آغاز بازی در خط حملۀ ایران باشند. طارمی به تنهایی، برای پیروزی کافی نیست؛ حتی اگر خوب گل بزند. سردار آزمون در اوج آمادگی‌اش است و ایران با طارمی و آزمون قاعدتا قدرت بیشتری برای در هم ریختن دفاع ولز و کسب فرصت گلزنی دارد.
