رضا امیدی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران و جامعهشناس:
🔹️هر چه به زمان حال نزدیک میشویم، میفهمیم که جامعه ما بیشتر به این احساس دست پیدا کرده است که تلاش بیشتر منجر به دستاوردهای بیشتر نمیشود.
🔹️ما در دانشگاه میبینیم که تمایل به مهاجرت به دانشجوهای ترم یک رسیده است.
🔹️مساله دیگر در پیمایشهای دهه ۹۰ این است که جامعه مسیر دولتها را همسو با نیازهای اصلی خود نمیدانند، یعنی احساس میکنند اولویتهایشان ازجمله مقابله با فقر، نابرابری، بیکاری و … برای دولت اولویتی ندارد.
🔹️دلالت دیگر این است که مدام نااطمینانی و ناامیدی برای حل مسائل رو به افزایش است. مساله خطرناکتر این است که این نااطمینانی فقط مختص دولت نیست و گونههای مختلف اقتدار مانند متخصصین و نخبگان نیز به این مسئله گرفتار شدهاند.
