فاتح: احکام اعدام، تخریب چهره ایران و ایرانی است / این احکام، دمیدن بر تنور تنفر و ناشکیبایی اگر نیست، پس چیست؟

ابوالفضل فاتح در روزنامه اعتماد نوشت:
🔹در هنگامهای که بسیاری از مصلحان کشور تلاشهای خود را برای بیدار کردن سامعه حکمرانان و کند کردن چرخه خشونتها مضاعف کردهاند، در کمال حیرت با خبر آغاز اعدامها مواجه شدهایم.
🔹با مفاهیم قضایی آشنا نیستم، اما از منظر سیاسی – اجتماعی در اعتراضات اجتماعی که ماهیت بسیار پیچیدهای نیز دارند، خشونت و تولید خشونت از هر سو بیفرجام و نکوهیده است و از سوی حکومت که باید قوه عاقله باشد، بی فرجامتر و نکوهیدهتر.
🔹درباره رویههای حقوقی و تناسب جرم و مجازات باید حقوقدانان قضاوت کنند، اما انصاف بدهیم، آیا وجدان جامعه ایرانی از این گونه احکام احساس عدالت دارد؟ آیا در اینگونه حوادث، به تخلفات همه با یک چشم نگریسته میشود؟ آیا اساسا متهم در حالی که قتلی مرتکب نمیشود، از شدت چنین حکمی باخبر است؟
🔹وقتی قانونگریزی در بخشهای بزرگی از حاکمیت بیداد میکند و فراوان از آن اغماض میشود، چگونه برای دیگران مجازات حداکثری اعمال میشود؟ چرا مضیقترین قرائتها بر امور حاکم میشود؟
🔹باید برای زخمها، مرهم بود و قفلها را باز کرد. یک گام از حکومت، ۱۰ گام از سوی مردم خواهد داشت. طبیعت نارضایتیهای مردم خوب کشورمان، عمیقا انسانی است.
🔹مردم بیش از یک قرن است که شیفته آزادی و عدالت و حفظ استقلال و تمامیت کشورند و با خشونت و بیگانه زاویه دارند و منزلت امنیت را میدانند، اما از بسیاری از شیوهها و تدابیر حکمرانی، رنجیدهاند و مظلومان و ضعیفان از تحقق عدالت مایوس شدهاند.
🔹راهحل، تمکین کرامت مردم است که بر هر مطالبه دیگری اولویت دارد. آیا کسی هست که ندای وجدانهای بیدار را بشنود؟