آتش در جنگل!

✍️احمد زیدآبادی

🔹وضعِ غیر قابل وصفی که پیرامون رئیس پیشین ادارهٔ فرهنگ و ارشاد گیلان پیش آمده، هرگونه اظهارنظر اخلاقی و منصفانه را غیرممکن کرده است.
با انتشار عکس برخی جوانان در رسانه‌ها، تر و خشک در این ماجرا در حال سوختن است.

🔹پدید آمدن این وضعیت در بین ما ایرانیان، مقصران مشخصی دارد‌؛ همانان که به جای پایبندی به حکم اخلاقی “العافین عن الناس” در امور خصوصی منتقدان تجسس و نسبت به آنان پرده‌دری کردند.

🔹کسانی که بیرون افتادن موی سر زنان را مترادف بی‌عفتی آنان معرفی می‌کنند، بخشی از مقصران ایجاد چنین فضای بی در و پیکری‌اند.

🔹هر گناه اخلاقی پیامدی دارد و پیامد رواج تجسس و افتراء و سختگیری در مورد دیگران نیز شکسته شدنِ تمام شالوده‌های اخلاقی است. آتشی که در گوشه‌ای از جنگل برافروخته شود، به تمامیت آن سرایت می‌کند و هست و نیست حیات آن را می‌سوزاند.

🔹در این مسیر خانمانسوز توبه و بازگشتی با خلوص “لسانی مقر بالذنوب” باید، وگرنه هیچ حرمت و حریمی برای هیچ کسی باقی نمی‌ماند.

🔹جهنمی که ادیان از آن سخن گفته‌اند، شبیه همین است