مهدی بستانچی مدیر عامل گروه صنعتی بستانچی و رئیس انجمن تولیدکنندگان سیستم های تهویه مطبوع ایران در روزنامه دنیای اقتصاد نوشت:

🔹 صبح ٩ خرداد سال ١۴٠٠ آقای رئیسی که آن روزها رئیس قوه قضاییه بود و می خواست رئیس قوه مجریه و رئیس جمهور شود، بدون هماهنگی قبلی و سرزده به شهرک صنعتی عباس آباد و کارخانه بزرگ دمنده آمد. پدرم حاج احمد بستانچی از ایشان استقبال کرد و کارخانه را به او نشان داد و درباره سن و سال شان شوخی کردند.

🔹آقای رئیس قوه قضاییه قبل گفت: هرجا می روم موانع تولید را از زبان صنعتگران می شنوم. امروز یک اتئلاف با پیشتازان اقتصاد کشور که تولیدکنندگان هستند را اعلام می کنم تا تولید به یک بالندگی در کشور برسد.

🔹 ٢ سال از آن بازدید انتخاباتی و حرف ها گذشته و آقای رئیسی در آستانه ی پایان ٢ سالگی دولت ش قرار دارد و وضع تولید و صنعت به نسبت ٢ سال قبل که تازه کرونا هم بود و محدودیت های تولید و فروش و صادرات را بیشتر کرده بود، اسفناک تر است.

🔹 ما در صنعت هر روز با اثرات عدم مهار نقدینگی از جمله چالش تامین سرمایه و هزینه گران تسهیلات، تورم مداوم همه چیز از نهاده های تولید تا دستمزد نیروی انسانی، نوسانات نرخ ارز و مشکل واردات تجهیزات و مواد اولیه به خاطر تحریم، مهاجرت نیروی انسانی متخصص و تامین انرژی و افزایش بروکراسی دولتی می جنگیم.

🔹 ما صنعتگران هزینه سیاست های غلط و تصمیمات اشتباه مسئولین را می پردازیم. ماجرای تثبیت ساعت و تعطیلی واحدهای تولیدی به دلیل کمبود تولید برق در تابستان و گاز در زمستان از نمونه های آشکار تصمیمات غلط مسئولین و شانه خالی کردن آن ها در تامین زیرساخت های اساسی تولید است که هزینه اش را ما می‌پردازیم.

🔹 خیلی ها می پرسند راهکار پیشنهادی برای برون رفت از این وضعیت و گذر از این بحران‌ها چیست؟ به نظرم بیان راه کارها به مسئولین، غیر از ایجاد دلخوری آنان فایده خاصی ندارد. تولید نه اولویت کشور است نه مساله دولت. در تبلیغات البته همه حرف از تولید و اشتغال می‌زنند اما در عمل هیچ اتفاقی نمی‌افتد. نگاه کنید ما در تابستان با ناترازی شدید برق روبه‌رو هستیم اما مجلس چه کار می‌کند؟ ساعت تابستانی را لغو می‌کند، دولت هم سکوت می‌کند و ساعت کاری ادارات را ۶ صبح اعلام می‌کند!

🔹 حرف‌ها و راه‌حل‌ها را همه گفته‌اند، اقتصاددانان نسخه‌های بدیهی برای برون رفت از این وضعیت داده‌اند. جامعه شناسان راه‌حل‌های خیلی خوبی برای برون رفت از این شرایط نا امیدانه دارند. ما صنعتگران‌ها هم بارها راه‌حل‌های خود را برای افزایش تولید و اشتغال گفته ایم؛ اما واقعیت این است برای شنیدن راهکارها و حل مسائل تلاشی صورت نمی‌گیرد.

🔹 آقای رئیسی وقتی می خواست از کارخانه دمنده برود پشت میکروفن، ماسک کرونایی اش را پایین داد و گفت: تولید باید پیش بینی پذیر باشد و تولیدکننده باید بتواند برنامه ریزی بکند. آقای رئیسی راست می گفت. ما در تولید و کارآفرینی تنها هستیم و خودمان باید برای حل مشکلات مان برنامه ریزی کنیم.

دیدگاهتان را بنویسید