آمدیم زغال سنگ بکنیم، جان کندیم

زینب مرزوقی، خبرنگار فرهیختگان به دامغان رفته و با برخی خانواده‌های جان‌باختگان و برخی مهندسان معدن طزره گفت‌وگو کرده است:

🔹کارفرماها بیمه‌ را به‌شکلی رد نمی‌کنند که سختی کار به معدنکار تعلق بگیرد

🔹همین مالیات، یک کارگر معدن برای چه چیزی مالیات می‌دهد؟ پول خون‌مان را ما مالیات می‌دهیم؟

🔹معدنکار زنده‌اش هم مرده است. مگر اینکه چند نفر بمیرند تا کسی بیاید و ببیند درد معدنکار چیست.

🔹می‌گفت من رو ندارم به پسرمان بگویم پول ندارم برایش دوچرخه بخرم. خودت قانعش کن

🔹بعد از حادثه بچه‌های برادرشوهر و خواهرشوهرم هر روز صبح گریه می‌کنند. می‌گویند نکند بابای ما هم عین بابای هستی و آرسام بشود

🔹برادرم در ٧٠٠ متر زیر زمین جان باخت. آن هم به دلیل ناایمن بودن معدن رزمجاه غربی

🔹هیچ‌کدام از کپسول‌های اکسیژن حتی گاز نداشت. هر چه کپسول اکسیژن را می‌‌کشیدیم، همه یا خالی بودند یا تاریخ انقضایشان گذشته بود.