آیا قانونی برای منع انتقاد از حکومت اموی تصویب شده است/ آنچه از آثارم را سانسور کرده‌اید در اختیار مردم بگذارید تا میزان انسداد و خفقان آشکار شود
سید مهدی شجاعی با انتشار نامه‌ای سرگشاده پرده از خالص سازی در حوزه کتاب برداشت
✍️ سیدمهدی شجاعی روزنامه نگار، پژوهشگر و نویسنده ای که بسیاری از آثارش را (رمان، نمایشنامه و…) براساس پژوهش های دینی می نویسد با انتشار نامه ای در صفحه شخصی اش در اینستاگرام پرده از خالص سازی در حوزه کتاب برداشته و تاکید می کند که با اشکال و رویکردهای تازه ای از سانسور کتاب مواجه هستیم.
🔹آیا ذکر مناقب اهل بیت و انتقاد از حکومت اموی، می‌تواند دلیلی موجه- یا لااقل کافی- برای توقیف یک اثر تلقی شود؟
🔹آیا قانونی برای منع انتقاد از حکومت اموی در جایی تصویب شده است؟
🔹اگر چنین قانونی باشد، طبعا اهالی فرهنگ و ادب و اندیشه از آن مطلع می‌شوند و اگر نیست چرا عده‌ای اختیار و قدرت جلوگیری از انتشار چنین اثری را دارند؟
🔹به عنوان اتمام حجت، پیشنهاد من این است که مساله به سامانه جدید التاسیس وزارت ارشاد احاله شود؛ همین سامانه‌ای که عنوان آن «نظارت مردمی بر کتابهای منتشر شده» است.
🔹فرض را بر این می‌گذاریم که ما نمی‌فهمیم که فلسفه تاسیس این سامانه، توقیف کتابهای دارای مجوز از گذشته -با محمل آراء و گزارش‌های مردمی- است.
🔹آنچه را که تاکنون فقط در آثار من، مورد سانسور و ممیزی و توقیف و حذف قرار داده‌اند، در اختیار مردم بگذارند و رای و نظر مردم را جویا شوند تا معلوم شود که چقدر از مردم با این میزان انسداد و خفقان و انقباض موافقت دارند.
🔹مشروط به این که جامعه آماری مردم به مفهوم واقعی مردم باشند، نه آن گروه محدود و معدودی که می‌شناسیم و می‌شناسید.
🔹اگر رای و نظر مردم در مورد کتاب، بعد از انتشار مهم است قبل از انتشار که مهمتر است. خودم هم می‌توانم این موارد را در معرض رای و نظر مردم بگذارم. خلاصه، آنچه من نقدا طالب آن هستم صراحت و شفافیت است.
🔹اگر قانون یا مصوبه‌ای در مورد ممنوعیت نقل فضائل پیامبر و ائمه و نقد عملکرد دشمنان‌شان دارند ارائه دهند و اگر ندارند مثل بقیه قوانین با عناوینی از قبیل صیانت، وضع و تصویب و اعلام کنند تا محققان و نویسندگان هم مثل بقیه اهالی فرهنگ و اندیشه و هنر، تکلیفشان را بدانند.
