روزنامه هم میهن نوشت:

🔹صدای فریاد یک زن همهمه درمانگاه را می‌شکند. او با یک طلبه درگیر شده است. طلبه‌ای که از او فیلم گرفته است آنهم زمانی که گوشه‌ای دنج را برای شیر دادن به نوزاد بیمارش پیدا کرده بود. زن خود را به در و دیوار می‌کوبد تا این طلبه فیلمش را پاک کند.

🔹اردشیر گراوند، جامعه‌شناس:«خیر نظام اجتماعی» در امر به معروف و نهی از منکر اجتماعی است. اما گاهی این «خیر» در جایی قرار می‌گیرد که جامعه آن را جانبدارانه و امر سیاسی تلقی می‌کند. آن‌هم یک امر سیاسی که می‌خواهد بر تمام جوانب زندگی ملت مسلط شود. در تمام دنیا مردم درصدد فرار از زیر یوغ تسلط بیشتر بر زندگی خود هستند. به همین دلیل قدرت دولت‌ها را به ۴ سال خلاصه و هر ساله دولت‌ها کوچک‌تر می‌شوند.

🔹هادی سروش، استاد فقه و فلسفه حوزه علمیه: آیا شأن یک روحانی، شأن فیلمبرداری و عکاسی است؟ به صراحت می‌گویم که شأن یک روحانی هدایتگری است. یک روحانی نه فیلمبردار، نه عکسبردار، نه خبرنگار و نه خبرگزار است. شأن یک روحانی براساس لباسی که پوشیده، شأن هدایت با اخلاق، زبان نرم، تقوا و خداترسی است. ضمن آنکه طبق نظر برخی از حقوقدانان و فقها، فیلم و عکس گرفتن از اشخاص و نشر حتی در فضای عمومی، از نظر حقوقی جرم و از نظر فقهی هم حرام است. چراکه ورود به حریم خصوصی افراد است.

دیدگاهتان را بنویسید