بنگلادش چطور در یک دهه به قطب صنعتی تبدیل شد؟

🔹اقتصاد بنگلادش در اوایل دهه ۷۰ ویران‌‌‌‌شده بود. کشوری بسیار فقیر با جمعیت متراکم و عمدتا وابسته به تولید کتان و کشاورزی بود که نمی‌توانست غذای مردم خودش را تامین کند.

🔹در سال ۱۹۷۴ قحطی ویرانگری بنگلادش را فراگرفت. اما کمتر از یک دهه بعد، «کمپین دولتی برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی» نتیجه داد و بنگلادش از یک اقتصاد متکی بر کشاورزی به یک قطب صنعتی تبدیل شد.

🔹تولید نساجی و پوشاک، جرقه‌‌‌‌ یک بازگشت اجتماعی و اقتصادی معجزه‌‌‌‌آسا را برای بنگلادش زد، به‌‌‌‌طوری که امروز کشورهای در حال توسعه سعی دارند از آن تقلید کنند.

🔹تحول بنگلادش و روی آوردن آن به سیاست‌‌‌‌های بازار-محور، که خصوصی‌‌‌‌سازی صنایع و آزادسازی تجارت را دربرمی‌‌‌‌گرفت، به جهش صادرات لباس منجر شد.

🔹تولید تی‌شرت‌‌‌‌، شلوار و پلیورهای نخی تبدیل شد به موتور رشد بنگلادش و نقطه عطفی در اقتصاد این کشور.

🔹در طول ۱۰ سال گذشته، بنگلادش به ۳۵امین اقتصاد بزرگ دنیا تبدیل شده و با اشتغال‌زایی برای میلیون‌‌‌‌ها شهروند خود، نرخ فقر را نصف کرده است.