ثابتیون به قطررفتند؛ پرابلم‌ها اسلو شد

✍️ تحریریه “چندثانیه”

🔹قطره‌های باران در هنگام فرود از آسمان، انتخاب نمی‌کنند که کجا فرود آیند. با سخاوت زیاد، همه جا و همه کس را شامل رحمت واسعه الهی می‌کنند. اما ما مثل باران نیستیم. انتخاب می‌کنیم. خودی و ناخودی داریم.

🔹ماجرا از آنجا شروع شد که گوش‌ها را مهر زدیم. انتقادات را نادیده گرفتیم و هر کسی با ما نبود، بر ما شد. خودی کیست؟ هرآنکه تملق گوید، نقد نکند و درست و غلطمان را تبلیغ کند. خود تصمیمی نگیرد و برایش تصمیم بگیریم! بداند که ما بیشتر می‌فهمیم.

🔹ناخودی اما، ممکن است دلسوز باشد، چند قدم جلوتر را ببیند، مسئله‌اش جناح نباشد و ارزش‌های ملی برایش اولویت. منافع شخصی و مدیرانش ارجح از منافع مردم نباشد. چه صفات خوبی!

🔹قطار وقتی از ریل خارج شد که ناخودی‌ها حذف شدند. در آکواریوم خودی‌ها شنا کردیم و از رایحه خوش “خودی گوید و خودی خندد” استنشاق کردیم. با تحلیل‌هایمان دشمن را نه، بلکه خود را فریفتیم. به مقام عمل که رسیدیم، همه مشکلات مملکت را حل کردیم البته در “گزارش‌های توئیتری”

🔹امکانات رفاهی تسهیل شد؛ نه برای مردم؛ بلکه برای قطر “ثابتیون” به سفر!. راستی حیاتی کجاست؟

🔹پست و مقام‌ها و تریبون‌ها به خویشان رسید و از عادل شریف خوانده رسیدیم به “وی اسلو د پرابلم و خانم بیکاز”

🔹باران این روزها انتخاب می‌کند کجا ببارد و کجا نبارد. ای باران، همه جا ببار و کشور را فدای حلقه خودی‌ها نکن؛ لطفا. اینجا ایران است. خودی ناخودی کردن، عاقبت خوشی ندارد.

دیدگاهتان را بنویسید