🔹واکنش ها به نامه نگاری جمیله علم الهدی با همسر رئیس جمهور فرانسه ادامه دارد. منتقدان معتقدند همسر رئیسی گزینه های مطلوب تری برای مقصد نامه نگاری خود درباره غزه در اختیار داشت اما نامه اشتباها به مقصد بریژیت مکرون فرستاده شد.

🔹تحلیلگران حوزه دیپلماسی براین اعتقادند که جمیله علم الهدی از جایگاه همسر رئیس جمهوری ایران می توانست نامه خود را به همسر روسای کشورهایی تنظیم کند که دست کم در راهبرد سیاسی، هم مسیر ایران هستند یا روابط نزدیکی با مقامات عالی رتبه کشورهای اروپایی دارند. موضوعی که دیپلمات های ارشد وزارت خارجه نیز هنگام مذاکره از آن به مثابه ظرفیتی موثر بهره برداری می کنند.

🔹از جمله انتقادات، واکنش عبدالرضا داوری، مشاور رئیس جمهور نهم و دهم بود که در توئیتی نوشت: «می دانیم، بریژیت مکرون با شوهرش به اسرائیل رفته، دستان نتانیاهو را فشرده و از او در سرکوب غزه و فلسطینیان حمایت کرده است،یعنی چه؟!»

🔹مرور و بازخوانی انتقادات به کنشگری خانم علم الهدی از آنجا اهمیت دارد که انتقاد به او متاثر از فقدان ساختارهای آموزشی پیشینی برای کنشگری سیاسی زنان در سیاست مردانه ایران است. در واقع ناظران سیاسی نه اصل کنشگری همسر رئیسی را بلکه چگونگی کنش های سیاسی او را مورد انتقاد قرار دادند.

🔹از این رو کارشناسان سیاسی معتقدند در صورت تقویت مشاوران همسر رئیس جمهور و حضور افرادی باسابقه دیپلماتیک و سیاسی در کنار او، استمرار فعالیت های سیاسی همسر رئیسی امیدوار کننده خواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید