جمیله کدیور: می‌خواهند با اقدامات نسنجیده درباره حجاب و خشمگین کردن مردم، در روند مذاکرات خارجی مشکل ایجاد کنند
جمیله کدیور در روزنامه اطلاعات نوشت: تلقی افکار عمومی این است که مطرح شدن دوباره موضوع حجاب و اقدامات و اظهارات نسنجیده برخی متولیان امر برای خشمگین‌سازی مردم و رو در رو قرار دادن آنها یا استمرار اختلالات اینترنتی و ایجاد التهاب در جامعه به منظور آن است که در روند مذاکرات و بهبود شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی ایران مجدد، خدشه و مشکل ایجاد کنند.
به این موضوع فکر می‌کردم که اگر بخواهم به عنوان آخرین مقاله‌ام برای سال ۱۴۰۱ به یک موضوع محوری یا کانونی توجه کنم، کدام حوزه بیشتر شایسته توجه است؟ حوزه سیاست، فرهنگ، اجتماع، اقتصاد، رسانه، روابط بین الملل
یا …؟ و آن موضوع محوری، چه موضوعی خواهد بود؟ مسأله یا موضوع زنان و دختران و حجاب که با افسوس بسیار در گردونه لجاجت و ندانم‌کاری‌ها افتاده است و جمعی از مردم و طیفی از حاکمیت مثل دو خط موازی هر کدام راه خود را می‌روند و گویی در دو سیاره و شاید کهکشان متفاوت سیر می‌کنند؟ موضوع اعتراضات اخیر و توهم عده‌ای برای جا انداختن آن به عنوان انقلابی جدید و رویا‌های عوام‌فریبانه‌شان برای فروش به عوام‌الناس و البته دولت‌های غربی؟ موضوع قطعی اینترنت و کندی سرعت آن و فیلترینگ برخی شبکه‌های اجتماعی و ضربه‌ای که همه‌روزه به روح و روان جامعه وارد می‌آورد؟ موضوع معضلات اقتصادی و کوچک‌شدن سفره معیشت مردم و افت و خیز‌های حیرت‌انگیز قیمت دلار و بالا رفتن قیمت مسکن و ماشین و طلا و بی‌ارزش‌شدن ریال و جان آدم‌ها؟ موضوع ناکارآمدی‌ها و تعلل‌ها در انجام امور و فرصت‌هایی که به تهدید تبدیل شدند؟ موضوع عزل و نصب‌های بی‌منطق و به‌کارگیری دوباره افراد بی‌کفایت معزولی که بلافاصله بعد از عزل در منصب مهم دیگری مشغول به کار شدند و زنجیره تخریب و ناکارآمدی خود را از یک ارگان و نهاد به ارگان و نهادی دیگر تسری دادند؟ موضوع جریانی که از بدو پیروزی انقلاب با هدف ایجاد انحراف در انقلاب تحت نام و عنوان و حزب و جبهه‌های مختلف، قدم به قدم برای تسخیر همه‌جانبه قدرت از هیچ اقدامی دریغ نکرد و اخیرا نیز رویا‌های بلندپروازانه‌تری را در سر می‌پروراند؟ موضوع شکاف‌های نسلی، نافهمی، عدم تفاهم یا ناهمزبانی نسل‌ها و شاید هم ناهمزمانی عصر‌ها و تعارض ارزش‌ها و خواست‌های نسل‌های گوناگون؟ موضوع مذاکرات بی‌سرانجام برجام و تحمیل تحریم‌های دنباله‌دار سیاسی و هزینه‌های فراوان مترتب بر آن؟ موضوع مولدسازی و مصادیق و آثارش؟ موضوع مسمومیت‌های مدارس و عوامل و پیامدهایش؟ موضوع تمامیت ارضی و پیوستگی و وحدت ملی یا رویکرد طیفی متوهم از اپوزیسیون برانداز به گسستگی ملی و سرزمینی؟ موضوعی که در منشور و اقدامات و اظهارات جماعت در حال ریزش براندازان پر مدعا و البته بعضا بی‌اعتبار و بی‌اثر به کرات شنیده و دیده شده، به حدی که چهره‌های مطبوعاتی و فرهنگی منصف اپوزیسیون هم نگرانی خود را برای فردای ایران با ادعا‌های چنین جمعی بروز داده‌اند یا بسیاری موضوعات دیگر که هر یک به تنهایی ارزش و اهمیت جدی بررسی و تحلیل دارد؟
وجه مشترک همه این موضوعات، ایران و آینده این سرزمین است که به آیندگان چگونه و با چه تصویری به ارمغان می‌رسد؟ به نظرم رسید به اختصار بر این موضوع تمرکز و تأکید داشته باشم، که حاکمیت باید صدای مردم را در حوزه‌های مختلف بشنود. امام علی (ع) در دوران حکومت خود از افرادی نام می‌برد که آنان بر حسب ظاهر مسئولیت حکومتی نداشتند، اما وظیفه‌شان این بود که به مثابه چشم ایشان باشند و لایه‌های پنهان و زوایای تاریک جامعه را ببینند و به ایشان گزارش دهند. اگر حکومت، نگاهی گزینشی و تبعیض‌آمیز به مردم داشته باشد و همه مردم را سرمایه کشور و عضوی از این سرزمین پهناور نداند و صدای طیف‌های مختلف مردم اعم از زن و مرد و پیر و جوان را نشنود و اگر مردم به این نتیجه برسند که صدایشان شنیده نمی‌شود و توسط حکومت نادیده گرفته می‌شوند، بین حکومت و ملت شکاف‌های عمیق و گسترده بی‌اعتمادی ایجاد می‌شود و این بی‌اعتمادی منشاء بحران‌های متنوع پی در پی خواهد بود. در گذر زمان، جامعه دوقطبی و از حالت تعادل پایدار خارج می‌شود و مثل دیگ جوشان با هر واقعه طبیعی، اتفاقی و یا برنامه‌ریزی شده، به غلیان در می‌آید و فرصت‌های ملی از دست می‌رود و خسارت‌های هنگفت بر جای می‌گذارد و شوربختانه، دولت بدون حمایت مردم سرانجامی مطلوب نخواهد داشت
