رمزگشایی از «سکاندار» شمخانی در «تنش زدایی با اعراب» / امیرعبداللهیان، چرا «نه»؟
حالا به جرات می‌توان انتخاب علی شمخانی برای پروژه مهم تنش‌زدایی تهران با کشورهای عربی را هوشمندانه مورد ارزیابی قرار داد. انتخابی که نه تنها از روی اجبار نبوده، بلکه گامی مهم در راستای کوتاه شدن مسیر مذاکرات و حصول توافق آسان‌تر با پایتخت‌های عربی حاضر در حوزه خلیج فارس باشد. ایفای نقش‌های ویژه شمخانی در گفتگو با کشورهای عربی به ویژه عربستان سعودی نشان داده که انتخاب او تاثیری مثبت را در مذاکرات برجای گذاشته است.
این روزها در صحنه سیاسی کشور بیش از هر شخص دیگری نام «علی شمخانی»، دبیر شورای عالی امنیت ملی کشور به گوش می‌رسد. در چند هفته اخیر، شمخانی از پکن تا ابوظبی و بغداد به مرد اول صحنه دیپلماسی و سیاست خارجی کشور تبدیل شده است. محور کاری و ماموریت ویژه دبیر شورای عالی ملی، صلح است و تنش‌زدایی‌های بزرگ. ماموریتی که نه تنها چشم‌ها را به خود دوخته، بلکه از نگاه بسیاری از ناظران سیاسی می‌تواند تحول‌آفرینی‌های بزرگی را به همراه داشته باشد.
نقطه عطف برجسته شدن نقش شمخانی در بمب خبری ۱۰ مارس / ۱۹ اسفند بود که پس از ۷ هفت سال تنش حداکثری، ایران و عربستان برای از سرگیری روابط دو جانبه توافق کردند. شمخانی، با «مساعد بن‌محمد العیبان» وزیر مشاور و عضو شورای وزیران و مشاور امنیت ملی عربستان سعودی توافقی تاریخی را امضا کرد که طی بیش از یک هفته گذشته کانون اصلی تحلیل ناظران سیاسی و رسانه‌ها بوده است.
