دشمن فرضی به نام سوخت

🔹نزدیک به ۳۰ سال است که شهرهای صنعتی با آلودگی هوا مواجه هستند.
مشکلی که در کشورهای دیگر با بهینه‌سوز کردن صنایع آن را برطرف کرده‌اند بطوری که اگر ذغال سنگ هم بسوزانند تاثیر چندانی بر آلودگی هوا نمیگذارد.

🔹در ایران اگر منصفانه نگاه کنیم کیفیت سوخت نسبت به ۳۰ سال پیش استانداردهای بسیار خوبی را گرفته است ولی به وقت حادثه دیواری کوتاه تر از سوخت نیست.

-ناوگان حمل و نقل شهری فرسوده
-نیروگاه‌های پرمصرف و کم بازده بدون فیلتراسیون مناسب
-خودروهای با مصرف بسیار بالا
-صنایع به روز نشده (بخاطر ارزانی قیمت انرژی)

🔹همه و همه ۳۰ سال خود را با قوانین هوای پاک تطبیق نداده‌اند و شورای شهر و مجلس و دستگاههای ناظر نتوانسته‌اند قدم اثرگذاری در این راستا بردارند.

🔹ولی در مواقع بحران و انتخابات یادشان می‌افتد که سوخت عامل همه بدبختی‌هاست
چنانکه اگر سوخت (بنزین، گازوئیل، مازوت) تولید نمی‌شد آلودگی نیز وجود نداشت!

🔹یعنی برای رهایی از افکار عمومی دشمن فرضی به‌نام سوخت ساخته اند همچنانکه مسئولانی بجای استفاده از ظرفیت جوانان، معضل جامعه را وجود تعداد زیاد جوانان می‌دانستند!