روزنامه هفت صبح نوشت:

🔹بیایید بدبینانه نگاه کنیم: بعد از سختگیری‌های فرهنگی و اجتماعی در مشهد، حالا اصفهان مرکز سختگیری‌ها شده است. سختگیری‌هایی که از قوانین موجود در کشور و حتی انتظارات دولت اصولگرای مستقر هم فراتر می‌رود. در مشهد ایده این بود که مثل واتیکان باید برخی مقررات سختگیرانه‌تر انجام شود. مثلا در مورد کنسرت‌ها و یا ورود بانوان به استادیوم‌ها.

🔹ایده این بود که حتی اگر مشهد حاوی قدرتمند‌ترین طبقه متوسط ایران بعد از تهران باشد و حدود سه‌ونیم میلیون نفر جمعیت مستقر، ‌باز هم به‌خاطر وجود مبارک حرم امام رضا باید قوانینش سختگیرانه باشد. موسیقی پاپ که ابدا، حتی در مورد کنسرت‌های موسیقی سنتی و فاخر. در مورد ورود بانوان به ورزشگاه‌ها هم که یادمان نرفته داستان جنجال بازی ایران و لبنان را و هیاهوی بی‌جهت و پرخسارتی که بلند شد.

🔹اما اصفهان چه؟ ‌شهر توریستی ایران که البته از یک طبقه مذهبی قدرتمند برخوردار است اما از سوی دیگر همیشه یکی از قطب‌های مهم موسیقی ایرانی و حتی موسیقی بزمی بوده و به‌عنوان یک هنر مردمی آن‌قدر در میان توده‌های این شهر نفوذ دارد که هر شب زیر پل خواجو شاهد هنرنمایی خوانندگان گمنام هستیم.

🔹از سوی دیگر قوی‌ترین تیم‌های فوتبال باشگاهی را نیز در خود جای داده و از سنت طرفداری و تماشاگران متعصب قابل‌توجهی برخوردار است. طی ۱۰ روز در اصفهان از ورود بانوان تماشاگر به استادیوم سپاهان و پرسپولیس ممانعت شد و قبلش هم کنسرت علیرضا قربانی که به‌خاطر حضور دو نوازنده زن لغو شد. در مورد هر دو اتفاق حالا سرنخ‌ها به معاون امنیتی استانداری اصفهان رسیده است. آقای جان‌نثاری.

🔹او در گفت‌و‌گو با ایسنا در مورد این دو موضوع توضیح داده است که چگونه قوانین مصوب دولت مستقر و همسو نادیده انگاشته می‌شود. آقای جان‌نثاری به‌عنوان نماینده دولت در اصفهان برای هر دو مورد توجیهاتی را ارائه داده است. خب صادقانه بگوییم مشخص است که دل خود آقای جان‌نثاری با هیچ‌کدام از دو موضوع صاف نیست. یعنی نه از مجوز ورود بانوان به ورزشگاه راضی است و نه از حضور بانوان نوازنده در کنسرت آقای قربانی.

دیدگاهتان را بنویسید