رمزگشایی از ردصلاحیت ۲۶ نماینده از سوی شورای نگهبان /مشارکت بالا با نتیجۀ نامطمئن در دستور کار است یا نتیجۀ مطمئن ولو به بهای مشارکت پایین؟!
مهرداد خدیر در عصر ایران نوشت:
🔹امام خمینی در وصیتنامه خود از نمایندگان مجلس خواسته در تصویب اعتبارنامهها دقت کنند تا نمایندۀ ناصالح وارد نشود و این یعنی مأموریت تعیین صلاحیت را پیشاپیش به شورای نگهبان نداده بود.
🔹بعدتر اما هر قدر نظارت استصوابی پررنگتر شده تصویب اعتبارنامهها هم تشریفاتیتر شده است. اگر نمایندهای مشکل داشته باشد دیگر نمایندگان میتوانند در تأیید اعتبارنامهها به آن بپردازند.
🔹با این روند شورای نگهبان در واقع انتخابات را دو مرحلهای کرده یعنی خود افراد صالح را برمیگزیند و مردم اجازه دارند از بین صالحها اصلحها را انتخاب کنند.
🔹 حال میتوان پرسید این ۲۶ نفر آیا از ابتدا صلاحیت نداشتند یا بعد صلاحیت خود را از دست دادند؟ اگر از ابتدا چرا برای مجلس فعلی تأیید شدند و اگر بعد دقیقا چه جرمی در طول نمایندگی خود مرتکب شدند؟ اگر اظهار نظر بوده که وظیفه قانونی خود را عمل کرده و مصوناند. اگر هم مالی یا اخلاقی بوده چرا و چگونه و چرا دادگاه صالحه به آن رسیدگی نمیکند؟