محمد جلیلیان در اعتمادآنلاین نوشت:

🔹ادبیات تحلیلی استاد را خیلی متفاوت از گذشته و نامهربانانه و آسمانی و متصل به ذات خودپندارانه باریتعالى یافتم. قدرت تحلیل استاد را بسیار نازل و سطحی دیدم؛ اتاق کار وی در طبقه سوم کاخ دادگستری-خیابان داور با تلخ‌کامی ترک و دیگر هیچ‌وقت رغبت و شوقی در دیدن استاد در خود ندیدم و این ملاقات‌ها دیگر هرگز تکرار نشد.

🔹آیا از خود پرسیده‌ایم چرا در کشورهای دیگر با حجم تراکنش‌های مالی چند ده برابر ایران، فساد نیست؛ و فساد حکمرانان بسیار محدود و گاهی خنده‌آور برای ما شرقی‌ها مانند استفاده شخصی وزیر از تلفن دفتر و ارتباط با خانه.

🔹معنویت؛ گریه و انابه، واکسن کافی برای مواجهه با طغیان مالی بشر نیست و توسل صرف به سلاح معنویت؛ فشل و ناکارآمد است.

دیدگاهتان را بنویسید