🔹در سال ۱۴۰۲، یک کارگر سرپرست خانوار 4نفره برای تهیه یک سبد از حداقل اقلام خوراکی که اعضای خانواده‌اش مصرف می‌کنند، باید حدود ۶۵درصد از درآمد خود را هزینه کند.

🔹در سال ۱۴۰۱، این خانوار برای تهیه سبد مذکور باید ۵۸درصد درآمد خود را هزینه می‌کرد. در سال ۱۴۰۰ نیز این نسبت ۴۹درصد و در سال ۱۳۹۹، ۵۲درصد بوده است.

🔹این روند نشان می‌دهد طی سال‌های گذشته با افزایش تورم، توان خانوار برای تهیه حداقل‌های مورد نیاز خود به‌شدت کاهش یافته است.

🔹این موضوع زمانی قابل توجه‌تر می‌شود که بدانیم این هزینه تنها برای تهیه حداقل اقلام خوراکی مصرف شده و بوده و باید علاوه بر آن، هزینه مسکن و سایر هزینه‌های لازم برای زندگی را نیز محاسبه کرد.

🔹اثر این موضوع را می‌توان روی مسائلی مانند کاهش میزان سفر رفتن خانوار ایرانی و یا تفریح و شادی آنها دید و به راحتی فهمید چگونه رفاه خانوار را طی سال‌های گذشته مورد تهدید قرار داده است.

دیدگاهتان را بنویسید