مرتضی زبردست

تیم ملی فوتبال کشورمان امروز در حساس ترین دیدار هجدهمین دوره رقابت های فوتبال جام ملت های آسیا با غلبه بر ژاپن، مدعی اول قهرمانی این پیکارها درخشش چشمگیری داشت.
حذف ژاپن توسط ایران معادلات بازی‌ها را به هم زد و حالا اکثریت به اتفاق کارشناسان و آگاهان فوتبال روی تیم ما حساب ویژه ای باز خوهند کرد.
درست است که تیم ما با سه پیروزی پیاپی در مرحله گروهی به دور حذفی راه یافت و سوریه را هم در ضربات پنالتی از گردونه رقابت ها حذف کرد اما برابر ژاپن بهتر و کم اشتباه تر از سایر دیدارهای این دوره بازی کرد و شادی مضاعف را به اردوی تیم ملی و علاقه مندان این رشته آورد.
صحبت های بازیکنان و سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان بعد از این بازی حاوی نکات ظریفی بود که توجه به آن می تواند ورزش ما نه تنها فوتبالمان را به اوج شکوفایی برساند، بازیکنان و کادر فنی تیم فوتبال ما با سلایق و دیدگاه های متفاوت با هم صمیمی و رفیق هستند شاید در رویارویی های باشگاهی بحث و جدلی زودگذر بین آن ها پیش آید ولی وقتی پیراهن تیم ملی را به تن می کنند همراه و یکدل شده و با همه وجود برای موفقیت تیم و بلند آوازه کردن نام ایران تلاش می کنند.
بازیکنی که گونه هایش خیس اشک شده و بغض کرده مقابل دوربین تلویزیون می گوید من دست تمامی بازیکنان تیم ملی را می بوسم که با کسب این پیروزی دل مردم را شاد کردند یک دنیا شور و شوق جوانی و عشق در گفته هایش نهفته است و حتی آن دیگری که بعضی از قلم به دستان را نشانه گرفته و از آنان انتقاد می کند را هم باید به عمق حرف هایش پی برد، چرا انتقاد را برنمی تابیم و آن را تخریب و تهدید تلقی و تحلیل می کنیم؟
این که این و آن را مخالف و دشمن معرفی کرده و یکدیگر را طرد کنیم چه بهره ای برده و می بریم؟
خوش بختانه پیروزی تیم ملی فوتبال کشورمان مقابل ژاپن در روز چهاردهم بهمن ماه مصادف شد با سالروز تولد علی دایی، یکی از بزرگان فوتبال ایران و آسیا و عادل فردوسی پور نیز به همین مناسبت جشن کوچکی ترتیب داد تا خاطره سازی کرده و اسطوره فوتبال کشورمان را بعد از سال ها تلاش در مستطیل سبز به وجد آورد، این دو هم دانشگاهی که حالا دوره میان سالی را تجربه می کنند و موهایشان را در فوتبال و حاشیه های آن سفید کرده اند از خانواده تحصیل کرده این رشته هستند چه اشکالی دارد به جای حاشیه سازی برای آن ها قدردان زحماتشان باشیم.

دیدگاهتان را بنویسید