مرتضی زبردست

خبر کوتاه بود و مختصر اما بسط و وصل دورنگری آن فاصله فراوان با برخی تنگ نظری های بعضی از مسوولان پیدا و پنهان کشور داشت.
معاون منابع انسانی یکی از شرکت های خانواده بزرگ صنعت برای گرایش هرچه بیش تر پرسنل زیر مجموعه خود به امر ورزش ، آپشن هایی را اعلام کرده بود تا سُستی و رخوت احتمالی معدودی از کارکنان شرکت را به تحرک و بالندگی مبّدل ‌کند.
این اعلام در وهله اول حکایت از درک درست یک مدیر ارشد از شرح وظایف سازمانی خود دارد بدین معنا که فرد مطلّع از ظرفیت های فردی نیروی انسانی مجموعه از توان مدیریتی خود در جهت منافع گروهی استفاده می کند.
با این مقدمه نه چندان پیچیده می توان به خیلی از پرسش های ساده و روز جامعه پاسخ داد، آیا دیگر مسوولان ما هم پیشنهادها و راه کارهای مفید و مؤثر برای پیش برد برنامه هایشان دارند؟
اخیرأ یکی از اطرافیان دولت، خواستار حذف معافیت مالیاتی ورزش در دولت سیزدهم شده است، قبلآ نیز یکی از دست اندرکاران دولت گفته بودند بازنشسته ها آورده ای برای کشور ندارند که وقتی با اعتراض گسترده این قشر مواجه شدند حرف شان را عوض کردند، چندی بعد هم فرد محترم دیگری فرموده بودند یکی از موانع توسعه، پرداخت حقوق به مستمری بگیران و بازنشسته هاست !
اگر به همین سه مورد نه همه موارد، بدون مطالعه و ملاحظه معدودی از مسوولان کشور موشکافانه توجه شود به این نتیجه خواهیم رسید که نقطه نظرات فردی این بزرگواران در راستای منافع عمومی نبوده و نیست.
آیا ورزشی که در قانون اساسی به ترویج و حمایت از آن تأکید شده با اخذ مالیات از پیکره نحیف آن تقویت خواهد شد؟
پرسش بعدی در باب آورده بازنشسته هاست، همان هایی که بیش از نیمی از عمر مفید خود را در سازمان ها و ادارات مختلف با مشکلات متعدد پشت سر گذاشته و زمانی که خسته و خم شده زیر بار مشکلات زندگی خانه نشین شدند باید مستمع این جمله درد آور شوند؟
جناب صاحب مقام محترم، اغلب بازنشسته ها به مجرد دریافت حکم بازنشستگی خود، اتوماتیکمان در صف انتظار مسافران بهشت زهرا، سلام آله علیها قرار گرفته و درد خانه نشینی با مشکلات اقتصادی امروز جامعه را با همه وجود تحمل می کنند با این توضیح که این گروه در زمان خدمت نیز قبل از دریافت حق الزحمه ناچیز خود، مالیات حقوق و حق بیمه خود را پرداخت کرده و باری روی دوش دولت نگذاشتند بنابر این بهتر نبود راجع به این پیشکسوتان خدمت، قدری محترمانه تر اظهار نظر کرد؟
و مورد سوم، واکنش به نطق فرد فرزانه ای است که فرموده اند یکی از موانع توسعه، پرداخت حقوق به مستمری بگیران و بازنشسته هاست و طی سال های آتی که تعداد این گروه ها افزایش خواهد یافت موانع توسعه بیش تر هم خواهد شد، از این مرد دانشمند و دل سوز ملت و مملکت باید پرسید اختلاس ها، پرداخت حقوق های نجومی، اختصاص وام های کلان چند صد و چند هزار میلیاردی به نورچشمی ها، سوء مدیریت ها و حیف و میل های مدیران ناکارآمد خدشه ای به توسعه کشور وارد نمی کند؟
آقایان معزز و محترم حواستان به چای دبش باشد که سرد شد و از دهان افتاد !
بالاخره صبر خدا هم حدی دارد، فراموش نکنید قرار بود شما ها با تدابیر و تلاش مضاعف خود گرانی ها را مهار، مشکلات اقتصادی را برطرف و ساختار عدالت اجتماعی را پایه ریزی کنید.

دیدگاهتان را بنویسید