🔹عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی: بیشترین آموزشی که به ما دادند این بود که یاد بگیریم علمی که می‌خوانیم غربی و سکولار است و ما باید آن را مراقب باشیم و یک هوشیاری ایدئولوژیک داشته باشیم. گفته می‌شد که این علم غربی و سکولار یک مشکل بنیادین دیگر هم دارد و انگار بقایایی از علوم اجتماعی دوره پهلوی مانده است.

🔹کسانی که خودشان را با حکومت و گفتمان رسمی سازگار می‌کردند هیچ مشکلی نداشتند و انواع پاداش‌ها را دریافت می‎کردند. یا ساکت بودند و ریاکارانه نظام منافع‌شان را بر هر چیز دیگری ترجیح می‌دادند و یا معترضین خصوصی بودند و در محافل خصوصی شدیدا نقادی می‌کردند اما در کلاس درس خلاف آنچه گفته بود عمل می‌کرد.

🔹تصور حکومت این نبود که درون واقعیت اجتماعی ناسازواره وجود دارد. گفتمان رسمی نمی‌خواست واقعیت‌های اجتماعی و مسأله‌های اجتماعی را به رسمیت بشناسد و تنها چیزی که می‌پذیرفت این بود که ادارات پروژه بدهند و ما پول بگیریم.

دیدگاهتان را بنویسید