🔹نگاهی به سفرها از زاویه مالکیت محل سکونت خانواده‌هایی که در سال ۱۴۰۰ سفر داشته‌اند، نشان می‌دهد با تقسیم‌بندی محل زندگی افراد به سه دسته شخصی، استیجاری و سایر (سازمانی)، ۸۲ درصد از سفرها توسط خانوارهایی با محل سکونت شخصی یا سازمانی صورت گرفته و تنها ۱۸ درصد از مسافران افراد مستاجر بوده‌اند.

🔹تنها ۱۸ درصد از کسانی که مستاجر بودند در سال ۱۴۰۰ سفر رفتند.بنابراین دارا بودن محل سکونت به عنوان یکی از شاخص‌های تمکن مالی خانوار، سهم خود در دسترس‌پذیری خانوارها به گردشگری داخلی را نشان می‌دهد.

🔹 درمجموع این یافته‌ها نشان می‌دهد که بخش‌های کارگری، دهک‌های کمتر برخوردار و محروم جامعه نیازمند توجه بیشتر سیاستگذاران برای تسهیل‌گری دسترس پذیری به گردشگری داخلی هستند

دیدگاهتان را بنویسید