«منطق موقعیت» یا «روزنه‌گشایی»؟
✍️ علی ربیعی، جامعهشناس و سخنگوی دولت روحانی
🔹شرایط موجود کشور به‌گونه‌ای است که اصولاً تمهیدی برانگیزنده از سوی گروه‌هایی که قدرت و دولت را در دست دارند برای مشارکت مردم در انتخابات اندیشیده نشده است. حال، این سوال مطرح می‌شود که اصلاح‌طلبان، روشنفکران و نخبگان اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در قبال آینده ایران چه باید بکنند؟
🔹رویکرد اول؛ براساس یک نظریه انفعالی، برخی معتقدند بگذارید آن‌چنان پیش روند که خود به زمین بخورند یا رهایشان کنید تا در رها‌شدگی‌شان یک وضعیت جدید نامعلوم پیش آید.
🔹در رویکرد دوم؛ کنش معنادار خود در طیفی از عدم تحریم به همراه عدم مشارکت در این دوره انتخابات، مشارکت و رای اعتراضی (رای اعتراضی نیز در طیفی از دادن شکلی از رای با نماد مثل رای سفید و در آن سوی طیف، رای به مخالفین وضع موجود و…) تعریف می‌شود.
🔹رویکرد سوم؛ رویکرد روزنه‌یابی و روزنه‌گشایی است. در تبیین این رویکرد بیان می‌شود نباید جامعه بیش از این دچار ضعف و فرسودگی شود. حرکت انفعالی ما، سبب تداوم و چه‌بسا خراب‌تر شدن وضع موجود می‌شود.
🔹من معتقدم برخلاف بیماری خالص‌گرایی رایج‌شده در میان اصلاح‌طلبان، تکثرگرایی با حفظ وحدت مسیری اجتناب‌ناپذیر است. واقعیت این است که در سطح کنش‌گران اصلاح‌طلب، حامیان جدی برای رویکردهای دوم و سوم را شاهد هستیم که از قضا همه آنها بر مقوله خشونت‌پرهیزی و گفت‌وگو، تاکید قابل اعتنا دارند.
