نگرانی جدی از کاهش کمیت و کیفیت آموزش، پژوهش و خدمترسانی به بیماران در آینده نزدیک در ایران
بیانیه مجمع انجمنهای علمی گروه پزشکی ایران. ۱۴۰۲/۱۲/۲۱
◽️نظام سلامت ایران طی ۴۰ سال گذشته با تلاش و کوشش شبانه روزی جمعی از مدیران و همکاری بسیار ارزشمند جامعه پزشکی، حمایت دولتها و مجلسها توانست به یکی از مهمترین نقاط قوت نظام جمهوری اسلامی تبدیل شود و دستآوردهای مهم زیر را تحقق بخشد:
۱. توسعه آموزش پزشکی از ۷ دانشکده به بیش از ۶۰ دانشگاه و دانشکده و تربیت نیروی انسانی در کلیه مقاطع علوم پزشکی منجمله پزشکی عمومی، PhD ، تخصصی و فوقتخصصی،پرستاری، مامایی، پیراپزشکی و توانبخشی با کیفیت مطلوب و بینیازی کامل از نیروی انسانی خارج از کشور و یا اعزام بیماران به خارج از کشور.
اکنون در مناطق محروم کشور پزشکان بسیار حاذقی داریم که بهترین خدمات تخصصی را در دورافتادهترین مناطق کشور به کلیه آحاد جامعه منجمله دهکهای پایین جامعه ارائه میدهند.
۲. ارتقاء چشمگیر شاخصهای سلامت از جمله پوشش کامل واکسیناسیون، کاهش مرگ و میر کودکان و مادران با توسعه کشور و استقرار بهترین شبکه بهداشتی و پیشگیری در اقصی نقاط کشور و افزایش امید به زندگی در بدو تولد برای ایرانیان از ۵۴ سال (قبل از انقلاب) به ۷۶ سال (در سال ۱۴۰۲)
۳. تاسیس و تجهیز بیمارستانهای مدرن و ارایه پیشرفتهترین خدمات درمانی در همه رشتههای تخصصی و فوقتخصصی علوم پزشکی.
۴. در حوزه پژوهش و فناوری پزشکی کشور و تولید مقالات علمی، ایران رتبه اول را در منطقه و در بین همه کشورهای اسلامی بدست آورد و رتبه جهانی خود را از رتبه ۷۰ به رتبه ۱۵ ارتقاء و در فناوری رشد چشمگیری را تجربه کرد.
متاسفانه طی چند سال گذشته اقداماتی بسیار نگران کننده رخ داده است که سبب نگرانی انجمنهای علمی گروه پزشکی کشور شده است، و بیم آن میرود که با قدر ندانستن و از دست رفتن بخش زیادی از افتخاراتی که با زحمت و مرارت و صرف وقت و انرژی فراوان در ۴۰ سال گذشته نظام سلامت ما را پایدار و افتخارآفرین نموده است در آینده نزدیک از دست برود.
۱. بنیادیترین شرط توسعه، عقلانیت و استفاده از تجربه خردمندان برای حکمرانی صحیح در کشور است. در حال حاضر روحیه و مهارت همشنوی، پرسشگری و نقد وجود ندارد.
۲. خدمات درمانی، سلامت مردم و رشته پزشکی، وابستگی شدید به تجهیزات، ارز و سرمایهگذاری دارد و مشکلات اقتصادی، فقر و رشد تورم در حال ایجاد چالش و از همپاشیدگی نظام سلامت است و همین مسئله در آیندهای نه چندان دور، میتواند بسیاری از مراکز دولتی و خصوصی را با مشکلات جبران ناپذیر مواجه کند. ما احتیاج مبرم به حکمرانی مبتنی بر دانش برای پیشگیری از بحران در نظام سلامت داریم.
۳. متاسفانه بر خلاف اصول اخلاقی، تلاش شبانهروزی رسانههای دولتی و شبهدولتی طی سالهای اخیر با برنامههای توهینآمیز و اطلاق عناوین خالف واقع، تالش دارد تا چهره نجیب و مرجعیت پزشکان کشور را در جامعه مخدوش نماید و در این میان برخی مسئولین نیز بجای تقویت پتانسیلهای پزشکی کشور با حذف برخی اساتید و پزشکان دلسوز و مدیر و مدبر دانشگاهها به این مسئله دامن زده اند.