در پی انتشار تخلف در حوزه علمیه اُزگل، احمد زیدآبادی فعال سیاسی اصلاح طلب در کانال تلگرامی خود در مطلبی با عنوان «درباره شیخ کاظم صدیقی» نوشت:

🔹برای داوری در مورد پرونده‌های مالی افراد و انتساب فساد به آنها من همیشه بی‌نهایت محتاط بوده‌ام، چرا که کمترین بی‌دقتی و یا بی‌اطلاع از همهٔ ابعاد قضیه در این موارد می‌تواند آبروی فردی را به باد دهد و آبروی آدمیزاد هم کم از جان او نیست، حالا طرف هر که می‌خواهد باشد توفیری نمی‌کند حتی اگر دشمن خونی ما باشد.

🔹از همین جهت در مورد آنچه درباره مسئله مالی شیخ کاظم صدیقی گفته شده است، تا هنگامی که تمام ابعاد ماجرا روشن نشود، نظری ندارم.

🔹اما دو نکته در مورد آقای صدیقی که جنبه علنی و آشکار دارد، یکی عجیب و دیگری تکاندهنده است.

🔹نکته عجیب اینکه وی لابد در منابع دینی از قول بزرگان خوانده است که مؤمن اندوهش در دلش پنهان است، اما چرا اندوه او همیشه در چهره‌اش نمایان است؟

🔹نکته تکان‌دهنده هم اینکه او رابطه افراد مورد علاقه خود را چنان راحت و بی‌ملاحظه مطرح می‌کند که کار از دو حال، فراتر نمی‌رود.

🔹حالت اول اینکه به درست بودن ادعایی که مطرح می‌کند، اصلاً اهمیت نمی‌دهد.

🔹حالت دوم هم اینکه، موضوع را چنان ساده و پیش‌پاافتاده می‌بیند که گویی راست و دروغش برایش علی‌السویه است و بدین ترتیب عملاً هر نوع ادعایی در این باره را از اثر و اعتبار می‌اندازد.

دیدگاهتان را بنویسید