چند می گیری به روحانی و خاتمی و هاشمی فحش بدی؟
✍️ سید عبدالجواد موسوی
🔹این که آدمیزاد از یک سیاستمدار خوشش نیاید و اصلا از منظر او یک سیاستمدار خائن باشد هیچ ایرادی ندارد. این که آدمیزاد عقیده اش را مبنی بر خائن بودن یک سیاستمدار از یک تریبون رسمی اعلام کند بازهم هیچ ایرادی ندارد. اما لگد زدن به سیاستمداری که حمله کردن به او نه تنها هیچ هزینه ای ندارد بلکه تحسین و تشویق و صله هم در پی دارد نه تنها ایراد دارد که نشانه ناجوانمردی و بی مروتی است.
🔹اما اگر خیلی مشتاقید تا حتما نمونه ای عینی در ذهن داشته باشید شما را به حرف های پسر آقای شمقدری در شبکه افق حواله می دهم. آقا زاده آقای شمقدری در لحظات پایانی برنامه با لحنی مضحک دیپلماسی دولت پیشین را به سخره گرفت و بعد هم مدعی شد که این بغض ها سال ها در گلویم مانده بود و موفق شدم آن را بر زبان بیاورم. و لابد توقع دارد بابت این حرکت دلاورانه مدال شجاعت هم دریافت کند.
🔹کاسبانِ شعارهای انقلابی خوب می دانند به چه کسی بد و بیراه بگویند و مهم تر این که در چه زمانی بد و بیراه بگویند. و جالب این که این دشنام ها را بلافاصله فاکتور هم می کنند.
🔹 یعنی علاوه بر آن که با فحش دادن به کسانی که هیچ هزینه ای برای آن ها ندارد ادای اپوزسیون را در می آورند، بابت این دشنه و دشنام هایی که نثار سیاستمداران مغضوب و از قدرت افتاده و به حاشیه رانده شده می کنند، جایزه هم دریافت می کنند. نوش جانشان اما این که فکر می کنند مخاطبان آن ها باید بابت چنین روحیه کاسب کارانه ای به آن ها مدال قهرمانی بدهد دیگر خیلی رو می خواهد.
