چهره ای را که خدا خلق کرده، با کدام دلیل و منطق به تیغ جراحان می سپاریم؟/ می ترسیم پیر و زشت به نظر بیاییم؟
روزنامه شرق نوشت:
🔹 صورتها بر اثر تزریق بوتاکس و ژل انعطافپذیری و حالتهای غم و شادی را از دست دادهاند. دیگر نه اخمها معلوم است نه شادیها. مطب جراحان زیبایی و مراکز خدمات زیبایی پر از مراجعهکنندگان است. البته ممکن است این جراحیها حال آدمها را خوب کند!
🔹برخی از این عملهای زیبایی منجر به از دست دادن جان میشود ولی انگار برای مردم مهم نیست. او معتقد است قبلا عمل زیبایی محدود به بینی بود اما حال این عملها بازسازی گوش و پیکرتراشی، زاویه دادن به گونه و چانه، لیفت گردن و کوتاهکردن انگشت پا و… را هم شامل شده است.
🔹این همه جراحی برای چیست؟ ابراهیم رزمپا، عضو هیئتمدیره انجمن علمی راینولوژی ایران، گفته بود سن جراحی زیبایی دختران در ایران به ۱۴ سال رسیده است. ۱۴ سال… ترسناک نیست؟ آیا نگاه مردسالارانه در جامعه است که زنان را مجبور میکند برای مقبولیت در نظر مردان، دست به خطرهای جراحیهای زیبایی بزنند یا عدم اعتمادبهنفس است… یا تبعیت از صنعت مد جهان؟ راستش نمیدانم. فعلا این به یک صنعت پررونق تبدیل شده است و حیف از آن چهرههای زیبای خدادادی که تغییر میکنند.