رضا نصری، کارشناس مسائل بین‌الملل، نوشت:

🔹وقتی از نماینده مجلس گرفته تا امام جمعه و معاون اول و شهردار «تهدید نظامی» می‌کند یا – وقتی اغلب بدون هماهنگی با نیروهای نظامی – در هر بزنگاه وعده «انتقام» می‌دهد، نه تنها اعتبار کلام کشور در سطح بین‌المللی لوث می‌شود، بلکه در داخل هم در افکار عمومی توقع واکنشی شکل می‌گیرد که با راهبرد کلان کشور تناسبی ندارد.

🔹لازم است اختیار «تهدید کردن» یا «وعده انتقام گرفتن» منحصر به عالی‌ترین مقام نظامی کشور – یعنی فرماندهی کل قوا – باقی بماند تا تاثیر روانی لازم را ایجاد نماید؛ و آخرین اینکه در حوزه دیپلماسی به نحوی برنامه‌ریزی شود که «صداقت» به شاخصه اصلی کلام ایران تبدیل شود تا تهدیدات موردی کشور «لاف» و «بلوف» و «باد هوا» تلقی نگردد!/

دیدگاهتان را بنویسید