ایران کشور است، نه مملکت و کشور مال همه است
✍️ رحمت‌اله بیگدلی
🔹در گذشته که تنها نُرم حاکم بر جهان سلطنت مطلقه بود به کشور می‌گفتند مملکت و مملکت از آنِ سلطان بود، اما در عصر جدید با توجه به تحول در نحوه زمامداری بسیاری از مملکت‌ها تبدیل به کشور شده‌اند.
🔹 کشور در جهان امروز به سرزمینی گفته می‌شود که دارای یک نظام حکومت رسمی و قانونی است (یا می‌گویند باید این‌گونه باشد) و قانونش را ملت باید وضع کند.
اما مملکت سرزمینی است که سلطان دارد و هم قانون حرف سلطان است و هم کل سرزمین مِلک سلطان است.
🔹 در گذشته که نظام سلطنتی مطلقه بر ایران حاکم بود به ایران گفته می‌شد: ممالک محروسه قاجار و امروز هم که در عربستان نظام پادشاهی مطلقه‌ی آل سعود حاکم است به عربستان گفته می‌شود: المملکةُ العربيةُ السعودية!
🔹در نظام مملکتی، مملکت از آنِ سلطان است و مردم رعیت سلطان‌اند و هیچ مالکیتی نسبت به مملکت ندارند!
در مملکت، سلطان سلطنت مطلقه دارد و می‌تواند هر تصرفی نسبت به مملکت داشته باشد و حتی می‌تواند بخشی از آن را به کسانی ببخشد و کسی هم حق اعتراض ندارد.
🔹در حدود ۱۵۰ سال پیش با انقلاب مشروطیت، در سرزمین ما و در زبان ما عنوان کشور جای مملکت و ممالک محروسه قاجار را گرفت و نظم تازه‌ای در حکومت پدید آمد.
متأسفانه این نظم سست‌بنیان و لرزان بود، اما ادامه نظم گذشته نبود و نظمی نوین بود.
🔹در نظم جدید پس از مشروطیت، مملکت کشور نامیده می‌شود و مردمی که رعیت بودند ملت خوانده می‌شوند و نسبت آنان با حکومت و تاریخ و سرزمینشان هم تغییر پیدا کرده است.
🔹 ملت در اصطلاح سیاست جدید دیگر رعیت نیست و صاحب کشور است و حاکمان وکیل مردم و نان‌خور ملت هستند و هیچ نوع تصرف آنان در امور کشور بدون رضایت ملت مجاز نیست و ملت می‌تواند(یا باید بتواند) هر کس را که بدون رضایت ملت کاری کند بدون اعمال هیچ‌گونه خشونتی و فقط با رأی خود به زیر بکشد!
🔹اگر بکوشیم وطن خود را به‌جای مملکت، کشور بکنیم دیگر کسی جرأت نمی‌کند که بگوید: مملکت کلش واس ماس!
🔹چون ملت بلافاصله او را با رأی خود به‌زیر می‌کشد و به تاریخ پیوند می‌زند!
اما اگر کشور را مملکت بدانیم داستان از همین قرار خواهد بود و برخی مملکت را مِلک طِلق خود خواهند دانست!
