🔹این روزنامه نوشت: در مجلس دوازدهم منابع قدرت در اختیار سه جریان اصلی شانا (منهای پایداری)، پایداری و نمایندگان حامی دولت است

فرهیختگان بدون اشاره به جریان منتسب به رائفی‌پور، درباره نمایندگان حامی دولت نوشت:

🔹درون جریان نمایندگان حامی دولت طیف‌های مختلف از نمایندگان نزدیک به سعید جلیلی، مهرداد بذرپاش، علیرضا زاکانی و… وجود دارند.

🔹اصولگرایان برای پیروز شدن بر یکدیگر و به عبارتی در جنگ «چنار و… »، مشارکت عمومی را پای برد خودشان ذبح کردند. دوباره تعداد رای نامزدهای راه‌یافته به مجلس دوازدهم را حساب و کتاب کنید؛ نفر سی‌ام لیست تهران در اسفند ۹۸ از نفر اول لیست اسفند ۱۴۰۲ رای بیشتری آورده بود، درحالی‌که آن انتخابات ۳ ماه بعد از وقایع آبان ۹۸ و در شوک ابتدایی کرونا انجام شده بود. یا مثلا حمید رسایی که در انتخابات امسال نفر سوم تهران شده، در اسفند ۹۸ با ۲۱۹ هزار رای نفر ۳۲ تهران بود و به مجلس نرفت ولی امسال تنها با ۴۸۵ هزار رای سوم شده است.

🔹مقایسه آرای منتخبان تهران در یک دوره چهارساله و نه بیشتر «غم‌انگیز» است. چون گروهی برای راهیابی به مجلس از تاکتیک «کوتاه کردن دیوار» استفاده کردند تا بتوانند از مانع انتخابات عبور کنند. البته نباید فراموش کنیم «ناتوانی عجیب شانا» و اشتباهات مکرر قالیباف ماشین اصلی حامیان دولت بود.

🔹سوال مهم که هسته مرکزی قدرت در دولت باید به آن پاسخ دهد این است که آیا ائتلاف انتخاباتی دوستانش در انتخابات ۱۱ اسفند در بهار ۱۴۰۳ و بعد از آن کار می‌کند یا خیر؟ فارغ از تجربه‌های تاریخی، تردید‌های جدی درباره امکان ادامه ائتلاف میان آنها وجود دارد.

دیدگاهتان را بنویسید