نعمت‌الله فاضلی جامعه شناس:

🔹مردم عادی در جامعه ما امروز به دلیل پرابلماتیک شدن زندگی روزمره، به جایی رسیده‌اند که سال‌ها محققان و دانشگاهیان درباره آن حرف می‌زدند و مسئله زندگی را مطرح می‌کردند و می‌کنند. آنها تلاش کردند تا مسئله‌های زندگی را در روایت‌های نظری و هنری مختلف برای سامان سیاسی صورت‌بندی کنند.

🔹در شعار «زن، زندگی، آزدی»، مسئله زندگی در مرکز قرار دارد؛ زیرا در ناخودآگاه ذهن جمعی مردم، زندگی است که اهمیت دارد. جامعه به‌مثابه سازمان مدرن مختل‌شده و این اختلال در عملکرد سازمان‌ها بروز و ظهور می‌یابد.

🔹ما در چند دهه گذشته در وضعیت بحرانی بودیم؛ وضعیتی که صدای فهم‌کنندگان جامعه جدی تلقی نشده است. فقط دولت نیست که این صداها را جدی نمی‌گیرد، بلکه جامعه و حتی دانشگاهیان هم متن‌ها و روایت‌هایی که کارشان مفهوم‌سازی و مسئله‌مند کردن حیات اجتماعی و زندگی است، جدی نگرفته‌اند.

🔹مسئله ما این است که صداها در زمان و مکان خودش شنیده نمی‌شوند و نابهنگام ممکن است شنیده شوند. «بهنگام شنیده شدن»، شنیده شدن است وگرنه نوشداروی بعد از مرگ سهراب، زیاد داریم. همچنین ما برای شنیدن و صدادار شدن صداها در حوزه عمومی، نیازمند تحول در معرفت‌شناسی هستیم و این با کار فکری، نظری و انتزاعی ممکن می‌شود

دیدگاهتان را بنویسید