۲۰ فدراسیون بدون رئیس تا پایان امسال! / تنش و بلاتکلیفی ورزش ایران در آستانه المپیک
۱۲ فدراسیون ورزشی اکنون بدون رئیس و با سرپرست اداره می‌شوند و در هشت فدراسیون نیز طی سال جاری دوره رئیس فعلی به پایان می‌رسد. یقینا اینهمه تغییر یکسال مانده به المپیک شوک بدی به ورزش کشور است. حذف استقلال از آسیا را هم به این فهرست بیفزایید…
طبق اعتراف مدیرکل دفتر امور مشترک فدراسیون‌های ورزشی وزارت ورزش و جوانان، در حال حاضر ۱۲ فدراسیون با سرپرست اداره می‌شوند! این در حالی است که در هفته‌های پایانی سال گذشته ، مجامع انتخاباتی ۱۱ فدراسیون برگزار شد وگرنه این تعداد از ۳۰ فدراسیون نیز عبور کرده بود!
این در حالی است که برخی از مجامع برگزار شده توسط سیدمحمد پولادگر معاون وزیر ورزش، از سوی فدراسیون های جهانی مورد پذیرش و تایید قرار نگرفته است. دو فدراسیون ژیمناستیک و سوارکاری اکنون به همین دلیل، اوضاع آشفته‌ای را تجربه می‌کنند و فاقد رئیس مستقر و قانونی هستند!
وزارت ورزش و جوانان در دوره سیدحمید سجادی در زمینه ارتباط با فدراسیون‌ها هم کارنامه خوب و مطلوبی نداشته است و مدام شاهد تنش و درگیری بین مقامات وزارتخانه با روسای فدراسیون‌های ورزشی هستیم.
۲۰ فدراسیون بدون رئیس تا پایان امسال! / تنش و بلاتکلیفی ورزش ایران در آستانه المپیک
این جبهه گیری در سالی که ورزش ایران به شدت نیازمند تمرکز و اتحاد برای کسب سهمیه های المپیک ۲۰۲۴ است، نقش مانع و بازدارنده را ایفا می‌کند و ورزش ایران را در شرایط بغرنج‌تری برای نتیجه‌گیری در پاریس قرار می‌دهد و احتمالا با برگزاری انتخابات فدراسیون‌هایی نظیر کشتی قبل از المپیک، اوج هم خواهد گرفت.
متاسفانه عدم جدیت و اقتدار نزد وزیر فعلی ورزش و بی‌توجهی او به اخبار مهم حوزه مسوولیت که با پاسخ نمی‌دانم به خبرنگاران، بارها نمود یافته است، باعث شده که هرج و مرج در گلوگاه‌های ورزش تشدید شود که نمونه آن سکوت عجیب در ماجرای حذف باشگاه استقلال از فصل آتی لیگ قهرمانان آسیا است. سجادی که در دوره او صدها میلیارد تومان پول فروش سهام سرخابی‌ها به حساب استقلال و پرسپولیس واریز شده، هنوز پاسخی برای عملکرد مدیران منصوب خود به خصوص در باشگاه آبی و حیف و میل بیت‌المال ارایه نداده است.
سقوط هلی کوپتر حامل سجادی و مصدومیت شدید او که با خوش شانسی از مرگ فرار کرد، باعث شد که روزهای طلایی پایان سال نیز از دست برود و صدای فدراسیون‌ها در مسائل بودجه‌ای به آسمان برسد. بسیاری از مدیران رده بالا معتقدند که سجادی در جذب منابع نیز ضعیف عمل کرده است و برش و توانایی لازم برای استیفای حق ورزشکاران و تیم‌های ملی از مجلس و سازمان برنامه و بودجه را نداشته است.
فرهادیان مدیری که همراه پولادگر وارد ورزش شد و از تکواندو به وزارت ورزش گام گذاشت، وعده داده است که به محض اینکه روال قانونی انتخابات فدراسیون های مذکور طی شود، مجامع این فدراسیون‌ها را برگزار خواهیم کرد؛ اما وزارت ورزش که به نظر می‌رسد بیشتر به دست پولادگر اداره می‌شود تا شخص سجادی، حالا باید در اندیشه برگزاری صحیح و قانونی انتخابات بدون دخالت و مهندسی نتایج باشد.
در حال حاضر که کمیته بین‌المللی المپیک با بیانیه تند اخیر خود ثابت کرده که مترصد بهانه و فرصت برای محرومیت و یا حتی تعلیق ورزش ایران یا حداقل محدودیت برخی رشته‌های ورزشی کشورمان است، تلطیف روابط با روسای داخلی بر دیپلماسی خارجی اولویت دارد و توقع می‌رود پولادگر و مدیران همراهش دست از ایجاد اختلاف با فدراسیون‌هایی چون تکواندو، کشتی، سوارکاری و چندین رئیس قانونی دیگر بکشند.
کافی است نگاهی به مصاحبه‌های متعدد و درگیری‌های رسانه‌ای هادی ساعی و علیرضا دبیر دو قهرمان سابق المپیک که اکنون ریاست دو فدراسیون مدال‌آور ایران را برعهده دارند، مرور کنیم تا متوجه وخامت روابط بین مدیران ورزش کشور بشویم. شاید سجادی که خود از خلقیات آرامی برخوردار است، نتوانسته زیرمجموعه خود را توجیه و به سمت آرامش هدایت کند.
